محققان با استفاده از کوازار‌ها (اختروش) به عنوان ساعت‌های کیهانی مشاهده کرده اند؛ زمانی که کیهان تنها یک میلیارد سال سن داشت، زمان پنج برابر کندتر می گذشت.
همزمان با گسترده‌تر شدن کهکشان ها، سرعت حرکت شان نسبت به یکدیگر بیشتر می‌شود. این امر به دلیل تاثیر داپلر سبب می‌شود طیف ستارگان و سایر اجرام به سمت قرمز تغییر کند، در نتیجه می‌توان آن را سنجید و دانشمندان می‌توانند زمان گسترش را تعیین کنند. کار دیگری که انجام می دهد این است که انبساط در لبه جهان، که ما آن را به عنوان گذشته ای دور می بینیم، چنان سریع می شود که اثرات نسبیتی آشکار شده و باعث تغییر در سرعت گذر زمان در مقایسه با ما می شود.
رهبر این پژوهش با کمک گروهی از محققان از داده‌های جمع آوری شده از ۱۹۰ اختروش طی ۲۰ سال استفاده کردند تا درباره شیوه درهم پیچیدگی زمان و فضا به اطلاعات بیشتری دست یابند. آنها با استفاده از داده‌های کوازار از طیف امواج سبز، سرخ و مادون سرخ و به کارگیری تحلیل بیزی (Bayesian analysis) که می‌تواند احتمال یک فرضیه را با دستیابی به شواهد یا اطلاعات بیشتر آپدیت کند، توانستند به لحاظ آماری تیک هر کوازار را کالیبر بندی و آنها را به ساعت‌هایی تبدیل کنند که انبساط زمانی را می‌سنجد.
بنا بر اعلام وبگاه نیواطلس؛ این اخترشناس گفت: نتیجه این است که گذر زمان در گذشته با امروز متفاوت بوده و هر ثانیه باستانی با پنج ثانیه از ما مطابقت دارد. برای ما به نظر می رسد زمان باستان کندتر می گذرد، اما اگر در مجاورت یکی از این کهکشان های باستانی بودید، هر ثانیه عادی به نظر می رسید در حالی که به نظر می رسد کهکشان ما پنج برابر سریعتر می چرخد.
این تحقیق در نشریه تخصصی Nature Astronomy منتشر شده است.