محققان دانشگاه سیدنی سیستمی را برای نظارت دقیق بر تنفس ایجاد کرده اند که نیازی به تماس با بیمار ندارد و باعث افزایش راحتی بیمار و کاهش خطر آلودگی متقابل می‌شود. علاوه بر این، نظارت بر چندین بیمار را از یک ایستگاه واحد و متمرکز امکان پذیر می‌کند.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ،محققان دستگاهی ساخته اند که از رادار فوتونیک برای نظارت از راه دور و دقیق تنفس و حتی تشخیص بین بیش از یک بیمار استفاده می‌کند. محققان می‌گویند؛ این دستگاه ممکن است روزی در بیمارستان ها، مراکز مراقبت از سالمندان و در خانه برای نظارت بدون تماس افراد مبتلا به مشکلات تنفسی استفاده شود.
نظارت بر علائم حیاتی بیمار برای ردیابی سلامت و عملکرد بدن آنها بسیار مهم است. بسیاری از روش‌های فعلی که در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند نیاز به تماس سیمی با بیمار دارند که شامل الکترود‌های چسبنده روی قفسه سینه می‌شوند و در برخی بیماران می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
یک جایگزین بدون تماس به بدن، سیستم‌های مانیتورینگ مبتنی بر دوربین است، اما به شرایط نور و رنگ پوست حساس است و در صورت استفاده در یک محیط مراقبت‌های بهداشتی، مسائل مربوط به حریم خصوصی را ایجاد می‌کنند. اکنون، محققان دانشگاه سیدنی سیستمی را برای نظارت دقیق بر تنفس ایجاد کرده اند که نیازی به تماس با بیمار ندارد.
بن اگلتون (Ben Eggleton) محقق مسئول این مطالعه گفت: سیستم‌های مبتنی بر دوربین دو مشکل دارند. یکی از آنها حساسیت بالا به تغییرات در شرایط نوری و رنگ پوست است. مورد دیگر مربوط به حریم خصوصی بیمار است.
برای غلبه بر این مشکلات، محققان به فوتونیک روی آوردند. رادار‌های فوتونیک یا رادار‌های فوتونیک مایکروویو، از فوتون‌ها که انرژی نور در فرکانس بالا هستند به جای الکترون و الکتریسیته برای تولید امواج رادیویی استفاده می‌کنند. یک فرستنده و گیرنده فوتونیک یک سیگنال مایکروویو را از طریق یک لیزر پالسی ایجاد می‌کند که پس از برخورد به هدف، سیگنال را به گیرنده مبتنی بر فوتونیک باز می‌گرداند.
رادار‌های فرکانس رادیویی معمولی (RF) که بر الکترونیک متکی هستند، دارای پهنای باند باریک و وضوح برد کمتری هستند. در نتیجه، آنها نمی‌توانند بین اهداف نزدیک به هم تمایز قائل شوند.
زیگیان ژنگ (Ziqian Zhang) پژوهشگر اصلی این مطالعه گفت: رادار فوتونیک از یک سیستم فوتونیک مبتنی بر نور به جای الکترونیک سنتی، برای تولید، جمع‌آوری و پردازش سیگنال‌های راداری استفاده می‌کند. این رویکرد امکان تولید باند بسیار وسیع سیگنال‌های فرکانس رادیویی (RF) را فراهم کرده و ردیابی چندگانه سوژه‌ها را بسیار دقیق و همزمان ارائه می‌دهد.
محققان سیستم فوتونیک خود را با تشخیص و محدوده نور (LiDAR) تکمیل کردند که از امواج نور پالسی برای اندازه گیری فاصله استفاده می‌کند. در حالی که LiDAR به تنهایی برد و وضوح خوبی را ارائه می‌دهد، توانایی آن برای نفوذ از طریق اجسامی مانند لباس محدود است. ترکیب رادار و LiDAR مزایای هر دو و همچنین یک سیستم پشتیبان داخلی را برای دستگاه فراهم می‌کند.
محققان ابتدا دستگاه خود را با استفاده از دو شبیه ساز تنفس انسانی آزمایش کردند. دانشمندان دریافتند که رادار می‌تواند به دقت سرعت تنفس دو هدف را در فاصله ۱۰ سانتی متر در زمان واقعی تشخیص دهد. الگو‌های تنفس نامنظم در سطح میلی متری، از جمله دم‌های طولانی‌تر و بازدم‌های کوتاه تر، و همچنین مکث در تنفس را تشخیص داد.
محققان می‌گویند: توانایی دستگاه آنها برای اندازه گیری تنفس از راه دور باعث افزایش راحتی بیمار و کاهش خطر آلودگی متقابل می‌شود. علاوه بر این، نظارت بر چندین بیمار را از یک ایستگاه واحد و متمرکز امکان پذیر می‌کند.
منبع: Nature Photonics