دانشمندان بعد از گذشت بیش از یک قرن، علت قرمز و خونی بودن آبشار معروف به آبشار خونی در قطب جنوب را کشف کردند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از پایگاه اینترنتی تک تایمز، «توماس گریفیث تیلور» (Thomas Griffith Taylor) زمین‌شناس انگلیسی، در طول سفر گروه اعزامی ترا نووا (عنوان رسمی منتسب به یک گروه و هیئت اعزامی از انگلیس به منطقه قطب جنوب با اهداف مختلفی از جمله علمی و جغرافیایی به رهبری رابرت فالکون اسکات) در سال ۱۹۱۱ منظره خیره‌کننده‌ای را در قطب جنوب کشف کرد، آبشاری که به نظر می‌رسید از خون جاری است.
این پدیده که از آن به عنوان "بارش خون" نیز یاد می‌شود، کارشناسان را شگفت زده کرده و توجه عموم را برای بیش از یک قرن به خود جلب کرده است. در بیانیه‌ای مطبوعاتی، دانشمندان دانشگاه جانز هاپکینز کشف قابل توجهی انجام دادند که سرانجام این راز را روشن کرد.
«کن لیوی» دانشمند پژوهشی از تاسیسات شناسایی و پردازش مواد دانشگاه جانز هاپکینز، با استفاده از میکروسکوپ‌های الکترونی عبوری قدرتمند، نمونه‌هایی از آبشار خون را بررسی و چیز عجیبی کشف کرد.
نانوکُره‌های میکروسکوپی و غنی از آهن در آب وجود داشت که ظاهر رنگ قرمز و اکسید شده به آن می‌داد. این نانوکره‌ها به قدری کوچک بودند که اندازه یک صدم گلبول قرمز یک فرد بودند. آن‌ها همچنین خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردی دارند و حاوی کلسیم، سیلیکون، سدیم، آلومینیوم، نیتروژن، کربن و فسفر هستند.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که این کشف نحوه رویکرد ما به تجزیه و تحلیل نمونه‌های مریخ را بهبود خواهد بخشید. این نوع فرایند زمین‌سازی به طور کامل‌تری در مریخ اجرا شده بود.
کلید درک آنچه در بارش خون اتفاق می‌افتد این است که بپذیریم نمک و آب غنی از آهن قطب جنوب همیشه محل پرورش این میکروارگانیسم‌های باستانی بوده است.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که با کسب دانش در این زمینه، انسان‌ها ممکن است قادر به درک کامل محیط منحصر به فرد سیارات دیگر و توانایی آن‌ها در پناه دادن به حیات فرازمینی باشند.
لیوی در ابتدا به دلیل تخصصش در تجزیه و تحلیل مواد سیاره ای، به ویژه نمونه‌های مریخ، به پروژه اضافه شد. وی با مشارکت در هر دو پروژه سوال جالبی را مطرح کرد و پرسید: اگر مریخ‌نورد در قطب جنوب فرود بیاید، آیا فوراً متوجه می‌شود که چرا «بارش خون» قرمز است؟
محققان برای پاسخ به این سوال از روش‌هایی در مسئله بارش خون استفاده کردند، مانند اینکه فضانوردان چگونه به تجزیه و تحلیل هرگونه مواد در مریخ نزدیک شوند.
اگرچه این یک پیشرفت واقعی در زمین‌شناسی سیاره‌ای بود، اما برای اطمینان از کامل بودن تجزیه و تحلیل سطح سیاره‌ای ما، هنوز چیز‌های زیادی نیاز است. یک میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تعیین اینکه آیا میکروارگانیسم‌هایی مانند نانوکره‌ها در سیارات دیگر وجود دارند یا خیر، ضروری است. با این حال، داشتن چنین تجهیزاتی در وضعیت فعلی فناوری ما امکان پذیر نیست.