تا یار که را خواهد و میلش به که باشد؟
هر کسی نمیتواند به راه دوست گام بگذارد و در مسیر او قدم بردارد؛ البته، قیل و قال زیاد است و رهروِ باحال کم؛ عاشقی شیوهی رندانِ بلاکش باشد.
قربان، عید «بله قربان گفتن» به معشوق بی نظیرِ ازلی و ابدی است.
قربان یعنی دور شدن از خواستههای پستِ خود برای نزدیک شدن به خواستههای والای او.
قربان یعنی از گور دور شدن و به نور رسیدن. البته، همه میتوانند با پیروی از آن پیامبر پاک و پر مهر، بر هوس غلبه کنند و از قفس رهایی یابند؛ و صد البته، در این راه باید از خودِ خدا، او که معشوق و محبوب حقیقی است، مدد گرفت و پا به پای پیامبر خلیل و جانشینان برحقش حرکت کرد. باید بله قربان گفتنِ حقیقی به خدا را از پیشوایان پاک دین آموخت؛ و تو چه میدانی که بله قربان گویِ خدا شدن چه لذتی دارد؟ اگر میخواهی بچشی، باید از خلیل خدا بیاموزی.
عید «بله قربان گفتن» به خدای نازنین، مبارکِ همه شما.