صندوق جهانی محیط زیست سهم قابل توجهی در تلاش جهانی برای مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی دارد و پروژه های متعددی را در ایران تأمین مالی کرده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، سرپرست موقت نمایندگی از فائو در جمهوری اسلامی ایران با بیان این مطلب گفت: سازمان ملل متحد همه ساله در ۱۷ ژوئن با گرامیداشت «روز جهانی مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی» درصدد است تا آگاهی عمومی را نسبت به تلاشهای بینالمللی انجام شده در راستای این آرمان افزایش دهد.
توکلی افزود: شعار سال ۲۰۲۳ میلادی برای بزرگداشت این روز بر نقش و حقوق زنان در مدیریت پایدار سرزمین متمرکز است. به گونهای که ضرورت احقاق حقوق سرزمینی زنان متضمن آیندهای پایدار برای همه است.
وی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران با دارا بودن مناطق وسیع خشک و نیمه خشک، در حال مقابله و کنترل چالشهای مهمی از جمله کم آبی، تخریب سرزمین، بیابان زایی، خشکسالی و طوفانهای گرد و غبار است. این چالشهای مخرب محیط زیستی تأثیر قابل توجهی بر بخش کشاورزی دارد.
سرپرست موقت نمایندگی از فائو در جمهوری اسلامی ایران ادامه داد: از سوی دیگر، تخریب سرزمین و طوفانهای گرد و غبار نیز نه تنها سلامت انسانها را تهدید میکند، بلکه به بهره وری کشاورزی نیز آسیب میرساند. بدیهی است که پدیده گرد و غبار اثرات اقتصادی شدیدی دارد و بخشهای مختلفی از جمله کشاورزی، حمل و نقل و انرژی را تحت تأثیر قرار میدهد.
توکلی تاکید کرد: به عنوان یکی از اولویتهای فائو باید به پروژه همکاری فنی بین منطقهای «سرمایهگذاری و اقدامات برای افزایش تابآوری در برابر طوفانهای شن و گرد و غبار در کشاورزی» اشاره کرد. فائو با همکاری سازمان منابع طبیعی «ارزیابی ریسک بلایای طوفانهای شن و گرد و غبار در اهواز» را انجام داده است. این پروژه به عنوان پایهای برای توسعه به موقع، مؤثر و مناسب اقدامات آمادگی و واکنش در چارچوب یک طرح مدیریت بحران، به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از مدیریت ریسک بلایای گرد و غبار در کشاورزی اعم از زمینهای زراعی و مرتعی انجام شده است.
وی ادامه داد: صندوق جهانی محیط زیست (GEF) سهم قابل توجهی در تلاش جهانی برای مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی دارد و پروژههای متعددی را در ایران تأمین مالی کرده است که تأثیرات مثبتی بر جوامع محلی داشته است. برای مثال، پروژههایی برای ترویج شیوههای مدیریت پایدار زمین، کاهش هدر رفت آب و افزایش ترسیب کربن مورد حمایت این صندوق قرار گرفته است. این اقدامات نه تنها تأثیر خشکسالی را کاهش داده است، بلکه انعطاف پذیری اکوسیستمها را تقویت کرده و بهره وری اقتصادهای محلی را افزایش داده است.