ایران به عنوان «معاون کنوانسیون ۲۰۰۱ حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب یونسکو» انتخاب شد.
ایران از سال ۱۳۷۸ رسما به کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب پیوست. هدف اصلی از ایجاد این کنوانسیون ایجاد ساز و کار مناسب همکاری‌های بین‌المللی برای حفاظت از میراث باقی‌مانده در زیر آب‌های بین‌المللی و سرزمینی است.
یکی از اصول این کنوانسیون همکاری علمی و فنی در این حوزه است. شورای علمی بین‌المللی این کنوانسیون به کشور‌های عضو مشورت می‌دهد. از سوی دیگر با توجه به پیچیدگی‌های فناوری حوزه میراث زیر آب، کشور‌های عضو متعهد می‌شوند تا چنانچه از فن‌آوری پیشرفته‌ای در این زمینه برخوردار باشند، با شرایطی آن را در اختیار حفاظت میراث زیر آب سایر اعضا قرار دهند.