ایران از نظر منابع وضعیت بسیار خوبی دارد و با مدیریت بهتر میتوان فرزندآوری را دنبال کرد.
یکی از مهمترین حربههای دشمنان در سیر مبارزه با مسلمین، پایان بخشیدن به حیات فیزیکی انسان بوده است.
کاهش جمعیت حربه ای تاریخی
فشار و شکنجههای سهمگین بر افراد تازه مسلمان در مکه توسط سران قریش، و همچنین تحمیل جنگهای پیدرپی در طول سالهای پس از هجرت پیامبر (ص) به مدینه گواه صادقی بر این حقیقت است.
این حربه در طول قرنها و سدهها، تا به امروز در دستور کار کفار و مشرکین ایشان بوده و هیچگاه از اولویت نیفتاده است و در کنار جنگ سخت، روشهای نوینی هم به کمک این طرح آمده که در قالب مسائل پزشکی مانند شیوع بیماریها، ویروسها، خونهای آلوده و… مسائل اجتماعی از قبیل ترغیب به عدم باروری و فرزندآوری با شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» عملیاتی شدند؛ این در حالی است که نیاز به نسل در باور فردی و اجتماعی بسیار منطقی و روشن است.
اهمیت جوانی جمعیت
در بُعد اجتماعی، آینده هر نظام و حکومتی در گرو نیروی جوان، کارآمد و سالم است؛ این مهم در طول سالیان اخیر همواره مورد تأکید رهبر فرزانه انقلاب بوده و ایشان به مناسبتهای گوناگون در مورد نرخ باروری و مسئله فرزندآوری در کشور هشدار دادهاند.
تاکید رهبری برای جوانی جمعیت
مقام معظم رهبری در بیانات خود در دیدار جمعی از فعالان و کارشناسان حوزه خانواده فرمودند: «مسئله دیگری که در مورد خانواده اولویت دارد، مسئلهی فرزندآوری است و خیلی مسئله مهمی است.
چند سال ما این مسئله را مطرح کردیم و گفتیم؛ یک عده از دخترخانمهای خوب، خانمهای جوان قبول کردند و عمل کردند لکن در محیط عمومی جامعه اثری از این قضیه نیست.
در حال حاضر آمار فرزندآوری ما به قدر جانشینی هم نیست، یعنی کمتر از جانشینی است، این معنایش این است که ما تا سی سال دیگر یک جامعه پیر داشته باشیم که خطر بزرگی است و احتیاج به تلاش و کار دارد، مسلّماً راههایی هم وجود دارد برای اینکه بشود این مسئله را حل کرد؛ باید بنشینید این راهها را پیدا کنید.»
عدم تناسب باروری و افزایش جمعیت
به نظر میرسد یکی از مهمترین راههای افزایش نرخ باروری و تشویق به فرزندآوری، تبیین عدم تناسب بین افزایش جمعیت و کاهش امکانات است! زیرا این یکی از مهمترین دلایلی بود که دشمن با تکیه بر آن و ترس از فقر، باعث شد تا خانوادهها تصمیم به ترک فرزندآوری کنند.
راههای جلوگیری از رشد جمعیت از نظر یک کشیش انگلیسی
رابرت مالتوس کشیش انگلیسی معتقد بود اگر رشد جمعیت را کنترل نکنیم نسبت سرعت رشد جمعیت با نسبت توان تولید نیازمندیهای اقتصادی آن، همخوانی نخواهد داشت.
وی پس از این استدلال برای جلوگیری از رشد جمعیت سهراه حل در نظر گرفت:
الف: عقب انداختن ازدواج جوانان
ب: کنترل جمعیت از طریق برنامه تنظیم خانواده
ج: فقر و گرسنگی
رابطه افزایش جمعیت با افزایش امکانات
تصور اینکه با افزایش جمعیت امکانات کاهش مییابد و نسلهای آینده دچار مشکل میشوند؛ یک پندار غلط است.
دلیل این مدعا بسیار منطقی مینماید؛ زیرا نیروی انسانی توانمند و خلاق، میتواند امکانات بالقوه را به فعلیت تبدیل کند.
هر فرد به مثابه یک نیروی کار و فکر جدید است
نقش حاکمیت در ترغیب به فرزند آوری
با این وجود در رابطه با کمیها و کاستیها میتوان نتیجه گرفت که اشکال به ساختارها و تنظیمات اجتماعی و انتخابهای غلط برمی گردد و باید به جای کنترل جمعیت، الگوی تولید، توزیع و مصرف در بین آحاد جامعه اصلاح شود.
ارزش منابع کشور را نادیده نگیرید
علاوه بر این، ارزش سرمایه و ثروت خدادادی کشورمان را نیز نباید نادیده بگیریم.
ایران در حال حاضر دومین دارنده منابع گاز و سومین دارنده منابع نفت جهان است و از نظر منابع زیرزمینی و معادن حدود ۳ درصد کل منابع معدنی دنیا را در اختیار داریم؛ این در حالی است که ما تنها یک درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهیم .
بیشتر بخوانید:راهکار ترغیب به فرزند آوری چیست؟
پس با مدیریت بهتر و افزایش بهرهوری میتوان راندمان استفاده از ثروتهای مان را افزایش دهیم و بدانیم که امروزه برای یک جامعه ۸۰ میلیونی در حد ظرفیتش نیروی کار، دانشمند، پزشک و… وجود دارد، همچنین برای جامعه ۱۵۰ میلیونی نیز چنین ظرفیتها و امکاناتی وجود خواهد داشت.
منبع: خبرگزاری مهر