محققان با استفاده از قارچهای اندوفیتیک، نانوذرات سلنیوم تولید کردند، این روش سبز تولید نانوذرات با کمک قارچهای پنی سیلیم ورهاژنی انجام شده که از ریشه گیاه سیر به دست آمده است.
نانوذرات به طور کلی دارای خواص فیزیکی و شیمیایی متمایز از مواد تودهای هستند. بنابراین، اعتقاد بر این است که نانوذرات سلنیوم نسبت به سلنیوم معدنی یا ارگانیک برای انسان ایمنتر هستند.
در این تحقیق که اخیر نتایج آن گزارش شده است محققان نشان دادند که قارچهای اندوفیتیک به طور موثر متابولیتهای فعال مورد نیاز برای تولید پایدار نانوذرات را تولید میکنند و این متابولیتها را در مقادیر به طور قابل توجهی بالاتر از قارچهای غیر اندوفیتیک تولید میکنند.
علاوهبراین، قارچهای اندوفیتیک نه تنها متابولیتهای ثانویه مختلف مانند آلکالوئیدها، فلاونوئیدها، سیکلوپپتیدها و ساپونینها را در گیاهان میزبان تولید میکنند، بلکه خواص ضد میکروبی، ضد سرطان، ضد التهاب و سایر خصوصیات بیولوژیکی را با گیاهان میزبان خود به اشتراک میگذارند.
در مطالعه حاضر از قارچهای آندوفیتیک جدا شده از ریشههای سیر برای بیوسنتز نانوذرات استفاده شده است. سیر بخش مهمی از طب سنتی است که از آن برای درمان زخمها در طول جنگ جهانی دوم استفاده شده است و از دیرباز خواص ضدمیکروبی آن مورد توجه بوده است.
سویههای قارچی اندوفیتیک جدا شده از ریشههای سیر شامل سویههای AR.۱ و AR.۴ گونههای پنی سیلیم، Alternaria Alternata و Aspergillus Niger بودند. هر سویه قارچی اندوفیک به طور جداگانه برای تعیین اثربخشی آن به عنوان یک بیوکاتالیست در ساخت نانوذرات سلنیوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
طیف سنجی UV-vis و نتایج شناسایی مولکولی گزارش داد که گونههای پنی سیلیم Ar.۱، که به عنوان پنی سیلیم ورهاگنی شناخته میشود، قویترین سویه جدا شده از ریشههای سیر بود. نانوذرات سلنیوم به شکل کروی و کریستالی، بین ۲۵ نانومتر و ۷۵ نانومتر و بسیار پایدار با این روش تولید شد.
نانوذرات سلنیوم تولید شده با این روش فعالیت ضد میکروبی قابل توجهی در برابر طیف گستردهای از پاتوژنها، از جمله کاندیدا آلبیکنس، C. tropicalis، C. glabrata، C. parapsilosis، استافیلوکوکوس اورئروس، Aeruginosa، Bacillus subtilis، و Escherichia Coli به نمایش گذاشت. این نتایج توانایی قارچهای اندوفیتیک در تولید نانوذرات سلنیوم فعال را تأیید کرد.