فرش کلاردشت که زمانی به دلیل ذهنی بافت و بدون نقشه بودن، شهره آفاق بود، مدت‌هاست که از عیار افتاده و بر دار نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، روزگارانی مازندران را بانام فرش کلاردشت می‌شناختند و این فرش به دلیل ذهنی بافت و بدون نقشه بودن، برند اصلی استان به شمار می‌رفت.
روزگاری نوای «یکی قرمز، دو تا زرد به زیر، یک زرد به رو» از هر خانه‌ای در مازندران شنیده می‌شد، اما اکنون لالایی دخترکان این دیار که پیشتر‌ها بانوای مادرانشان، آیین قالی بافی و فرش بافی را می‌آموختند، هم‌تغییر کرده است. دیگر از دار‌های قالی که زینت بخش هر خانه کوچ و با صفای روستایی بود، خبری نیست و زخم‌های دستان هنرمندان قالیباف نیز سالهاست که با تاروپود فرش گره‌خورده است.
وقتی به سراغشان می‌روی، می‌گویند که قالی‌بافی دیگر صرف ندارد و دارهایمان را جمع کرده‌ایم، اما در کلاردشت هنوز نقش مایه‌ها در سکوت و فراموشی هنرنمایی می‌کنند.
زینب نجاتی به بهانه ۲۰ خرداد روز ملی فرش به شهرستان کلاردشت رفته و از این صنعت در حال فراموشی گزارشی تهیه کرده است.
کارشناس فرش کلاردشت نیز گفت: تار و پود فرش کلاردشت بر اساس فرم و نقش بلکه از ذهن خلاقانه زنان این دیار بافته می‌شود.
دلفان آذری افزود: فرش کلاردشت از قالی‌های درشت بافت "خرسک" است که نقوش این فرش ذهنی و بدون نقشه و بر گرفته از طبیعت و زندگی است.
او گفت: بدلیل نبود امکانات زیرساختی مثل بازار فروش هم اکنون این فرش با رکود فروش در بازار داخلی وصادراتی روبرو شده است.
دلفان آذری ادامه داد: رنگ‌های به کار رفته در فرش کلاردشت بیشتر رنگ‌های قرمز و سورمه‌ای است و رنگ‌های روشن در بافت گل‌ها و نقوش حیوانات به کار گرفته می‌شود.
کارشناس فرش کلاردشت افزود: رسولی، جنگلی، صندوقی نیز از مهم‌ترین طرح‌های فرش کلاردشت است که به صورت نقوش ذهنی بافته می‌شود.
فرش کلاردشت سال ۱۴۰۰ در سازمان جهانی مالکیت معنوی wipo ثبت شده است