تغییرات اقلیمی، تعادل آب و هوایی هند را برهم زده و تهدید جدی را متوجه کشاورزی این کشور کرده است.
معمولاً ماه مه، گرمترین ماه سال در هند است، اما امسال دهلی نو و حومه پایتخت هند، شاهد روند سریع گرمای هوا و حرکت آن مثل حرکت ترن هوایی است. روز گذشته دمای هوا در شب دهلی نو ۱۵.۸ درجه سانتیگراد بود که سردترین صبح ماه در ماه می پایتخت در ۴۱ سال گذشته بوده است. در ابتدای ماه جاری نیز پدیده نادر آب و هوایی سراغ دهلی نو آمد و لایه ضخیمی از مه مناطقی از این شهر را فرا گرفت. از آغاز سال جاری تاکنون، یازده روز مرطوب در دهلی نو ثبت شده است. این درحالی است که این شهر معمولاً شهری خشک به شمار میرود. بارندگیهای امسال در دهلی نو و اطراف آن، ناشی از اختلالات متعدد هوایی است که سبب شده است حداکثر دمای هوا در ماه جاری به ۳۶.۸ درجه سانتیگراد برسد که این رقم کمترین میانگین دمای ثبت شده در این ماه از سال برای دهلی نو از سال ۱۹۸۷ تاکنون است. در اوایل ماه جاری شاهد طوفان تگرگ در بخشهایی از پایتخت بودیم.
این ناهنجاریهای آب و هوایی در ماه مه منحصر به این منطقه از هند نیست. تحلیل مفصل دادههای آب و هوایی، نشان میدهد تغییر الگوهای آب و هوایی بخشی از پدیده تغییرات اقلیمی است. این تغییرات به افزایش سطح آب دریاها و ذوب شدن یخچالهای طبیعی در سراسر جهان با سرعت بی سابقهای در تاریخ بشریت منجر شده است. کشورهای مختلف جهان با تعداد بیشتری از خشکسالیهای شدید، امواج شدید گرما، سیل و طوفان مواجه هستند. این تغییرات بر معیشت مردم در سراسر جهان تأثیر میگذارد.
امسال در ماه فوریه، هند شاهد گرمترین ماه فوریه خود از سال ۱۹۰۱ تاکنون بود. در این ماه حداکثر دمای هوا به ۲۹.۵ درجه سانتیگراد رسید. ماه مارس نیز ماهی چالش برانگیز بود، زیرا بخشهای بزرگی از کشور با طوفان تگرگ و بارانهای غیرموسمی مواجه شد که به وارد شدن خسارت قابل توجهی به محصولات کشاورزی در مناطق مختلف منجر شد. حتی در ماه آوریل، سازمان هواشناسی هند اعلام کرد که میزان بارندگی واقعی در دهلی ۲۳ درصد بالاتر از میانگین ماهیانه در طول چند دهه گذشته بوده است.
طبق گزارش سازمان ملل، جهان در حال حاضر سریعتر از هر دوره ثبت شده دیگری در تاریخ، گرم شدن سریع هوا را تجربه میکند. این افزایش ادامه دار دما باعث شده است تغییراتی در الگوهای آب و هوایی بوجود بیاید. این امر سبب برهم خوردن تعادل طولانی مدت در طبیعت شده است. سوختهای فسیلی بویژه ذغال سنگ و نفت، عامل اصلی تغییرت اقلیمی در جهان هستند، زیرا بیش از هفتاد و پنج درصد گازهای گلخانهای ناشی از این سوختها است. حدود نود درصد انتشار دی اکسید کربن جهان نیز ناشی از همین مواد است.
این تغییرات با چنان سرعتی اتفاق میافتد که حتی دانشمندان نمیتوانند پیشبینی کنند چه اتفاقی در راه است. باوجود افزایش قابل توجه اقدامات اقلیمی در سطح چندجانبه و فردی کشورها، کارشناسان معتقدند ممکن است به مسائلی نیز توجه نشده باشد. پدیدههای حاد اقلیمی، موضوعی است که نیازمند توجه جدی است.