روزنامه لوموند در مطلبی به یک جانبه گرایی آمریکا در مسائل مالی و اقتصادی جهانی و سوء استفاده از کشورهای اروپایی در تامین منافع اقتصادی آمریکا پرداخت و تحریمهای اعمال شده بر ایران را هم مصداق همین مسئله دانست.
به گزارش واحد مرکزی خبر ، این روزنامه فرانسوی در تحلیلی به قلم ژاویه اوزل، اقتصاددان و تاجر سابق نوشت، از سال 2012 جنرال موتورز ، پژو را مجبور کرد فعالیتهای خود را در ایران که سی درصد بازار خودروی این کشور بود، متوقف کند. قطعه سازان و تامینکنندگان اروپایی شرکت خودروسازی جنرال موتورز آمریکا اخیراً بخشنامه ای از مشتری خود دریافت کردند که به آنها گوشزد می کرد هرگونه تماس و رابطه این تامینکنندگان با صنعت خودروسازی ایران چه به جنرال موتورز مربوط باشد و چه نباشد منجر به حذف آنها از فهرست تامینکنندگان جنرال موتورز خواهد شد.
جنرال موتورز تنها به دلیل دستور سال 2013 ریاست جمهوری آمریکا ناچار به انجام این کار شده است. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در دستور خود که بر خلاف همه قواعد سازمان تجارت جهانی است، شرکتهایی را که با صنعت خودروسازی ایران کار تجاری انجام دهند، تهدید به تحریم کرده است. فرمان دیگری هم از سوی دولت اوباما بانکهای خارجی را که اقدام به خرید ارز ایرانی کنند از سیستم مالی آمریکا «اخراج» می کند. به این ترتیب شرکتی فرانسوی که به دلیل واردات ایران مبلغی را طلبکار است باید با التماس مجوز وزارت خزانه داری آمریکا بگیرد.
با این حال، موضوع جدید در این مسئله یک جانبهگرایی آمریکا که وقیحانه در دوران اوباما هم به مانند دوران جورج بوش گسترش یافته، نیست. بلکه سستی و رخوت قدرتهای دولتی و سکوت رسانه های اروپایی نکته جدید این ماجراست. در سال 1996 اتحادیه اروپا شرکتهای اروپایی را از تبعیت از قانون آماتو منع کرده بود. اما امروزه رهبران دول اروپایی هیچ حرفی در قبال قوانین دیکته شده واشنگتن ندارند. این واقعیتی است که در رده های بالا درست یا غلط توافقی میان اروپا و آمریکا بر سر اهداف سیاسی تحریمها (حداقل درباره ایران) وجود دارد. با این حال این سئوال مطرح است که آیا این مسئله که کنترل همه جزئیات اقتصاد ما مخفیانه به واشنگتن واگذار شود، قابل تحمل است؟
در همین راستا، بسیاری از بانک ها اغلب به بهانه هایی واهی و باطل، از جمله بروز اشتباه در پیامهای «سوئیفت» - سیستم تبادل اطلاعات بانکی بین المللی - در کارهای مجاز و قانونی، مجبور به پرداخت صدها میلیون دلار جریمه، و رها کردن داد و ستد باکشورها تحریم شده از سوی امریکا شده اند. قوانین مبارزه با فساد و پولشویی نیز زمینه مجازات کسانی را که با سرمایهگذاری در جایی بر خلاف میل آمریکایی ها، مرتکب اشتباه نقض دستور دولت آمریکا شده اند، فراهم می کند. آمریکا به مدد یکجانبه گرایی خود به طرز هوشمندانه ای از عدم تقارن نظام اقتصادی برای جا زدن خود به عنوان قدرت جهانی نهایی استفاده و نیز سوء استفاده می کند. سیستم اقتصاد جهانی نیز «امکانات اساسی» نظیر دلار و اینترنت را که ما به صورتی ساده لوحانه «ابزاری عمومی» در نظر می گیریم، در اختیار آمریکایی ها می گذارد، در حالی که واشنگتن از آن ها به عنوان اهرم قدرت بهره می برد. این واقعاً ظالمانه است که آمریکا می تواند در عین حال هم جهان را پر از موجودی دلار کند و هم آن را ابزار همه نقل و انتقالات مالی خود قرار دهد.