در روش سنتی دامپروری، برای بدست آوردن تقریبا ۱۰۰ کیلو گرم گوشت، باید حیوانی با سه برابر این وزن را پرورش داد و در نهایت ضایعات دامی بسیاری برای رسیدن به گوشت خالص پدید میآید، اما در روش کشت گوشت میتوان فقط قسمتهای مورد گوشت را کشت کرد و پرورش داد.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، در این مقاله مصاحبهای با کرین د نود «Krijn de Nood»، مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران استارتاپ گوشت کشت شده Meatable ارائه شده است.
به عنوان یک گیاهخوار در ۱۳ سال گذشته، طیف وسیعی از جایگزینهای گوشت گیاهی را امتحان کرده ام و اجازه دهید به شما بگویم، بافت و طعم آن از اوایل دهه ۲۰۱۰ بسیار پیشرفت کرده است. توسعهدهندگان و رستورانها متوجه این واقعیت شدهاند که فقط به این دلیل که کسی به دلایل محیطی یا اخلاقی گوشت نخورد، به این معنی نیست که آنها تجربه رضایتبخش یک همبرگر یا هات داگ آبدار و غنی از پروتئین را نمیخواهند.
در همین حال، قابل درک است که برای یک طرفدار گوشت سخت، یک استیک مصنوعی قابل قبول نیست. با این حال، چه شما یک همه چیزخوار حسابی باشید چه نباشید، نمیتوان انکار کرد که سیستمهای فعلی تولید غذای ما در زمینه دامداری و دامپروری ناپایدار هستند.
اینجاست که گوشتهای کشتشده و شرکتهایی که تلاش میکنند تا در دهه آینده آن را به قفسههای سوپرمارکتهای ما بیاورند، وارد میدان میشوند.
کرین د نود «Krijn de Nood» یکی از بنیانگذاران Meatable است، یک استارتآپ فناوری غذایی مستقر در شهر دلفت که گوشت را در آزمایشگاه پرورش میدهد – بدون اینکه در این فرآیند هیچ حیوانی آسیب ببیند. این شرکت اخیراً اولین مزه عمومی سوسیس خود را در سنگاپور برگزار کرده است و به نظر میرسد محصولاتش تنها در عرض چند سال آینده با محصولات گوشتی معمولی ارگانیک مربوطه قابل رقابت باشد.
اول از همه، بیایید بیان کنیم که گوشت کشت شده چیست؟
این یک گیاه یا محصولی وگان نیست. این گوشت حیوانی واقعی از سلولهای بنیادی است که از یک حیوان زنده گرفته شده و با مواد مغذی در یک بیورآکتور کشت شده و تغذیه شده است تا بتوانند رشد کنند.
یکی دیگر از تصورات نادرست احتمالی در مورد این فناوری، دست کم گرفتن پیچیدگی فرآیند تولید آن است. به گفته د نود، «کارها بسیار کندتر از ساخت یک برنامه جدید، پیش میروند. این مثال دقیقی نیست، اما پروسه تولید این گوشت به ساخت یک واکسن جدید، یا یک داروی جدید نزدیکتر است.»
پایان دادن به رنجهای غیر ضروری
در سراسر جهان، سالانه بیش از ۷۰ میلیارد حیوان خشکی سلاخی میشوند. این نزدیک به ۲۰۰ میلیون در هر روز است؛ و اشتهای جهان برای گوشت همراه با جمعیت و تولید ناخالص داخلی همچنان در حال افزایش است. بنابر این تولید گوشت مصنوعی میتواند تعداد روزانهی این سلاخیها را بسیار کمتر کند.
پایداری
وقتی صحبت از تأثیرات زیست محیطی به میان میآید، ۱۴.۵ درصد از کل انتشار گازهای گلخانهای انسانی به دامداری نسبت داده میشود. در مقابل، صنعت هوانوردی مسئول حدود ۲.۵٪ است. به غیر از دی اکسید کربن، تولید گوشت نیز به انتشار متان و اکسید نیتروژن کمک میکند. پس با تولید گوشتهای کشت شدهی آزمایشگاهی، از انتشار مقدار بسیار زیادی آلودگی نیز جلوگیری میشود.
تولید قسمتهای مورد نیاز
در روش سنتی دامپروری، برای بدست آوردن تقریبا ۱۰۰ کیلو گرم گوشت، باید حیوانی با سه برابر این وزن را پرورش داد و در نهایت ضایعات دامی بسیاری برای رسیدن به گوشت خالص پدید میآید، اما در روش کشت گوشت میتوان فقط قسمتهای مورد گوشت را کشت کرد و پرورش داد.
کاهش هزینهها
یکی از چالشهای اصلی صنعت گوشت کشت شده در حال رشد، هزینههای مرتبط با این فناوری است. اولین همبرگر تولید شده در آزمایشگاه در سال ۲۰۱۲ با هزینه هنگفت ۳۷۵۰۰۰ دلار (۳۴۷۰۰۰ یورو) تولید شد. ده سال بعد، چه اتفاقی برای برچسب قیمت افتاده است؟ در حالی که رقم دقیق آن فاش نشده است، د نود میگوید: شرکت میتبلز اکنون «بیش از ۱۰ هزار برابر» کمتر از نسخه اصلی برای هر همبرگر هزینه میکند و این هزینه رو به کاهش است.
در نهایت باید گفت که تولید گوشتهای آزمایشگاهی امروزه در مسیر خوبی قرار دارد و نزد برخی افراد جامعه نیز با اقبال مواجه شده است. باید دید در آینده چه مقدار از مصرف روزانه گوشت از این راه تامین خواهد شد.
مترجم: محمد زارعلی
منبع: سیناپرس