شاخص اهدا عضو در ایران ۱۲ درصد و در جهان ۳۸ درصد است
رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: شاخص اهدای عضو به ازای هر یک میلیون نفر که در دوران کرونا به عدد ۷ کاهش یافته بود در سال ۱۴۰۱ به ۱۲ درصد رسید، اما عدد قابل قبول در عرصه جهانی ۳۸ هست و ماهنوز با این آمار فاصله داریم.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما دکتر علیرضا زالی افزود: با توجه به فرهنگ نوع دوستانه و ایثارگرایانه و گسترش فرهنگ کمک به مردم پیش بینی می کنیم با تعمیق فرهنگ اهدا عضو شاهد افزایش این عدد در کشور باشیم.
وی با بیان اینکه ۶۸ واحد فرآوری اعضا در کشور داریم و بالغ بر ۱۵۰ هزار تماس تلفنی برای انجام امر اهدای عضو در سال گرفته می شود گفت: سالیانه ۱۴ هزار نفر به دلیل نارسایی کبدی در کشور فوت می کنند. سال گذشته ۴۶۰ پیوند کلیه و ۹۰ پیوند کبد در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است.
رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه قلب، کبد، کلیه ها از اعضای فرد مرگ مغزی شده قابلیت پیوند خواهد داشت گفت: درسال گذشته ۷۵۰مورد مرگ مغزی گزارش شده که تیم متخصص دانشگاه در حدود ۳۵۰ مورد را تایید کرده بودند.
در ایران ده درصد از مردم از سال ۷۳ تا کنون نسبت به دریافت کارت اهدا عضو اقدام کردند در کشوری مثل انگلیس یک سوم مردم و در آمریکا ۶۴ درصد مردم این کارت را دارند و در مدارک شناسایی شان علامت پیوند اعضا ثبت می شود و دولت نسبت به برداشتن اعضای اهدایی اقدام می کند اما در کشور ما به دلیل مسائل فرهنگی رضایت خانواده ضروری است.
وی با تاکید بر اینکه مرگ مغزی غیر قابل برگشت است گفت: ما در تاریخ بشر نداریم کسی که مرگ مغزی شده، برگردد و غیر ممکن است بیشتر در فیلم های سینمایی و مستندهای جذاب این حرفها گفته می شود.
وی با تاکید بر اینکه اگر فردی فوت کند امکان استحصال چهل مورد از نسوج بافت ها و ارگان های بیمار مرگ مغزی شده وجود دارد گفت: مرگ مغزی بیمار را حداقل ۴ متخصص ذی صلاح بعد از تست های سخت گیرانه بالینی و پاراکلینیکی تایید می کنند و نهایتا بعد از آنها پزشکی قانونی مستقر آن را تایید می کند، مردم اطمینان کنند که قطعا همه جوانب مربوطه در مورد غیر قابل برگشت بودن بیمار مرگ مغزی شده بررسی شده است.
دکتر زالی افزود: مصدومان مغزی تنها مرتبط با تصادف ها نبوده بلکه حوادث کاری نیز باعث بروز مرگ مغزی می شوند. خانواده متوفی مرگ مغزی شده توجه داشته باشند که در اسرع وقت به تیم اهدا فرصت دهند تا اعضا قابل استفاده را استحصال کنند و جان بسیاری از افراد دیگری را نجات دهند. چرا که وقتی زمان طلایی در مرگ مغزی بگذرد اهدای عضو به دلیل تخریب بافت، دچار مشکلاتی خواهد شد.