مدیر حوزههای علمیه گفت: کتاب منتخبالاثر آیت الله صافی گلپایگانی، مهمترین کتاب مهدوی حوزه علمیه قم در ۱۰۰ سال اخیر است که توانست در فرهنگ ایران و عالم تشیع موج آفرین باشد.
مدیر حوزههای علمیه سراسر کشور افزود: این کتاب ارزشمند یکی از بهترین آثار حوزه در حوزه کلامی است که توانست گفتمانساز بوده و نظر متفکران را به خود جلب کند.
وی با اشاره به ویژگیهای کتاب منتخبالاثر گفت: اولین ویژگی این اثر به صاحب اثر آن برمی گردد که از جایگاه ممتاز اجتماعی، حوزوی، علمی و اخلاقی برخوردار بوده و این ویژگیها بر این اثر سایه افکنده است.
مدیر حوزههای علمیه با اشاره به دیگر ویژگی این اثر افزود: این کتاب، حدیثی است و در باب حدیث هم ضوابط متعدد وجود دارد، یکی از نکات مهم در چینش احایث و نظمدادن به آن است که در آن شرایط و محدودیتهای موجود یک شاهکار محسوب میشود.
وی در ادامه گفت: مهدویت در اندیشه اهل بیت (ع)، مشترکاتی با منجیگرایی و رویکرد آخرالزمانی در اندیشه انسانی عام، ادیانی عام، اندیشه ادیان ابراهیمی و توحیدی و اسلامی دارد، اما این اندیشه در روایات اهل بیت (ع)، از ویژگیهای متمایزی برخوردار است که یکی از آنها این است که مهدویت شیعی، مهدویت متعین و متشخص و دارای نقشه راه و آینده روشن یعنی برپایی رستاخیر مهدوی در آخر الزمان است.
آیت الله اعرافی با اشاره به اینکه مهدویت شیعی، مهدویت جامع، دقیق و دارای نقشه راه است افزود: یکی از بهترین آثار مهدوی، کتاب منتخب الاثری است که در دوره خود نقشه جامع مهدویت را ترسیم کرده است که جذاب و قابل اتکاست و نظریه جامع مهدویت را به روشنی تبیین کرده است.
وی منهج اجتهادی را از دیگر ویژگیهای این کتاب عنوان کرد و گفت: در بین مناهج تحقیقی، ما دارای روشی کارآزموده و تاریخی در حوزه هستیم که هنوز هم نیازمند تکامل است. علم اصول از مفاخر حوزه و افتخار حوزه است که گاهی مورد بیمهری هم قرار میگیرد. اصول با اینکه منهج است، ولی دستگاه اجتهادی ما، فراتر از علم اصول است و این دستگاه اجتهادی پشتوانه کتاب منتخب الاثر است.
مدیر حوزههای علمیه سراسر کشور با اشاره به نوع نگاه این مرجع تقلید در ۷۰ سال پیش که خبری از انقلاب اسلامی نبوده است افزود: ایشان با استفاده از منابع اصلی، تفسیری کاملا زنده، پویا و فعال و اجتماعی از مهدویت ارائه کردند و نگاه ایشان به اسلام، تمدنی و پویابوده، تمدنی که میتواند امروز هم حیات و کنشگری داشته باشد.
آیت الله اعرافی همچنین به ادبیات حکیمانه و مؤدبانه و قلم روان و تسلط ایشان بر زبان عربی در این اثر اشاره کرد و گفت: در مواردی که منهج ایشان با دیگران فرق دارد منصفانه به نقد منهج غیرخود پرداخته و وقتی به فلاسفه شیعه و مسلمان برخورد دارند ادب بحث را رعایت میکند.