رئیس موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج وزارت جهادکشاورزی گفت: بیماری ارس واش با منشا انگلی گیاهی در جنگلها رو به افزایش است و راهکارهای مکانیکی و دستی مانند قطع درختان آلوده راهکار مهار طغیان این انگل در درختان ارس است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، علی علیزاده علیآبادی، رئیس موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج وزارت جهادکشاورزی گفت: گیاه انگلی دار واش ارس تهدید جدی برای درختان ارس است و در گذشته تعلیف دام از عوامل مانع طغیان این گیاه انگلی بود.
او افزود: اکنون یکی از عوامل طغیان گیاه انگلی دار واش که موجب بیماری ارس واش در درختان جنگلی میشود خروج دام از عرصهها است.
علیزاده بیان کرد: گیاه دار واش از علفهای خوش خوراک در تعلیف دام است که در گذشته به وسیله چوپان برای تعلیف جمعآوری میشد.
رئیس موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج وزارت جهادکشاورزی گفت: آمار دقیقی از گیاه انگلی دار واش در دست نیست و باید کار تحقیقاتی تکمیل شود.
یکی از راه های شناخته شد و رایجترین روشهای کنترل این آفت، مبارزه مکانیکی با قطع و برش و نابودکردن سرشاخههای آلوده است که این روش موجب کنترل و کاهش کلونیهای انگلی میشود و با کاهش تولید بذر انگل، انتشار آن برای سالهای بعد نیز کاهش مییابد.
از وسعت ۹/۷ میلیون هکتاری استان سمنان حدود ۳۵۲ هزار هکتار جنگل است که از این مساحت حدود ۱۵۰ هزار هکتار جنگل سوزنی برگ ارس را شامل میشود و از شهرستان گرمسار تا شهرستان میامی در استان سمنان را در برگرفته است و تراکم گونه ارس در شهرستانهای مهدیشهر، دامغان و شاهرود بیشتر از سایر مناطق استان سمنان است.
بیماری ارس واش گیاه نیمه انگل خاص مخروطیان است که حیات درختان ارس را با تهدید جدی روبرو کرده است. این گیاه فاقد ریشه است، ولی به علت داشتن سبزینه و کلروفیل نیمه انگلی محسوب میشود و پس از مستقرشدن روی گیاه میزبان از شیره خام میزبان تغذیه میکند و در صورت شدت آلودگی، درختان به مرور زمان ضعیف و در نهایت خشک میشوند.
ارس درختی بسیار مقاوم و سازگار با هر نوع آب و هواست و برگهایی، چون دیگر گونههای سرو و بوی بسیار تندی دارد و از جمله درختان حفاظت شده به شمار میآید که قطع آن ممنوع است.
درخت ارس دارای رشد بسیار کندی است و به گفته کارشناسان سالانه بین یک تا ۲ سانتیمتر رشد میکند و بیشتر درختان ارس در استان سمنان دارای قدمت ۲۰۰ سال به بالا هستند.