وصیتنامه شهید خضر عدنان یکی از مسئولان جنبش جهاد اسلامی که پس از ۸۷ روز اعتصاب غذا در زندانهای رژیم صهیونیستی به شهادت رسید، منتشر شد.
شهید خضر عدنان در پنجاه و هشتمین روز اعتصاب غذای خودش در اسارت، این وصیت نامه را نوشت.
در این وصیتنامه آمده است:
در شرایطی که نفس انسان به شهادت نزدیک میشود، نوشتن وصیتنامه بر ما واجب است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«الذین آمنوا لا خوف علیهم ولا هم یحزنون» (آگاه باشید که بر دوستان خدا نه بیمی است و نه آنان اندوهگین می شوند)، «ولن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا» (خداوند هیچ گاه برای کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلّط باز نخواهد نمود.)، «وحق علینا نصر المؤمنین» (و یاری مؤمنان حقّی بر عهده ماست.)
ستایش برای پروردگاری که من را به اعتصاب غذا برای آزادی موفق گرداند. ستایش برای او که نعمتهایش قابل شمارش نیست و درود و سلام بر حضرت محمد صلی الله علیه و اهل بیت ایشان.
این سخنان را خطاب به شما در حالی از زندان الرمله میفرستم که چربی و گوشت بدنم آب شده و استخوانهایم هم در حال از بین رفتن است و دیگر توانی در بدنم ندارم. این وصیت من برای خانواده، فرزندان، همسرم و ملتم است.
همسرم و فرزندانم، شما را به تقوای الهی و چنگ زدن به ریسمان محکم او و بینیازی از دیگران با تکیه به فضل الهی، توصیه میکنم. به شما توصیه میکنم در هر زمان و مکانی حرف حق را بزنید. شما را به صله ارحام، نماز، زکات، رعایت حرامها و حق الهی در جان، مال، رفتار و اندیشه توصیه میکنم. بدانید که بهترین خانهها در فلسطین، خانههای شهدا، اسیران، جانبازان و صالحان است. شما را به رعایت حقوق عموها، خاله ها، اقوام، همسایهها و همه کسانی که بر ما حقی دارند، توصیه میکنم. از شما میخواهم تا هیچ حق مادی و معنوی بر گردن من باقی نگذارید، زیرا دوستدار شما بیش از هر چیز به رحمت الهی نیازمند است. اگر شهید شدم، به اشغالگران اجازه کالبدشکافی ندهید و من را کنار پدرم دفن کنید و روی قبر من بنویسید: قبر عبد فقیر خدا خضر عدنان، برای اینکه او، والدینش و مسلمانان مشمول رحمت الهی شوند دعا کنید. قبر من ساده باشد. از خدا برای من تقاضای آمرزش، رحمت، آرامش و وسعت قبر کنید و دعا کنید قبرهای ما را باغی از باغهای بهشت و نه گودالی از گودالهای جهنم قرار دهد و همه اعمال ما را خالصانه برای خودش قبول کند.
«ام عبدالرحمن» (همسر شهید خضر عدنان) و فرزندانم معالی، بیسان، عبدالرحمن، محمد، علی، حمزه، مریم، عمر و زینب، مرا ببخشید. برادرانم ابوعدنان، ابوانس، ام نور و همه عموها، عمهها و نزدیکان و دوستانم برای هر کوتاهی که در حق شما مرتکب شده ام، در حالی که این دنیا را ترک میکنم مرا ببخشید. مطمئن باشید که اگر نتوانستم به شما رسیدگی کنم، فقط برای عمل کردن به واجبات الهی بود.ای ملت بزرگ، در این وصیت نامه به شما درود و سلام میفرستم، در حالی که به رحمت الهی و یاری و قدرت او اطمینان کامل دارم. این سرزمین الهی و متعلق به ماست. اینجا میعادگاه «وعده دیگر» (اشاره به سوره اسرا درباره یهودیان) است و اشغالگران هر کاری که انجام دادند و هر چه هم که به اشغالگری و ظلم خودشان ادامه دهند، شما مأیوس نشوید و بدانید که نصرت الهی نزدیک است و وعده نصرت و یاری رساندن او نزدیکتر است.
به خانوادههای شهدا و اسیران و همه آزادمردان و انقلابیون سلام و درود میفرستم.
همسرم، فرزندانم، برادرانم و ملت ما، دعا کنید خداوند من را به عنوان یک شهید بااخلاص در راه خودش بپذیرد.
دوستدار شما خضر عدنان- بیمارستان الرمله