حامدحسن پور رئیس باشگاه پژوهشگران و نخبگان گفت: هدف برگزار کنندگان مسابقه برنده شدن نیست بلکه رسوب دانش مطرح است و تا زمانی که این دانش قابل عرضه به صنعت نباشد ورود به صنعت غیر ممکن است، چون صنعت موضوعاتش را هدفمند جلو میبرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما برنامه میز اقتصاد شبکه خبربا حضور دکتر حامد حسن پور رئیس باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، مهندس ذبیحی از فعالان حوزه رباتیک وآقای موسی خانی (ارتباط تلفنی ) به موضوع توسعه فناوری رباتیک در اقتصاد دانش بنیان پرداخت.این گفتگو را در ادامه می خوانید.
مقدمه مجری: همانطور که در ابتدای خبر‌ها داشتیم مسابقات بین المللی ربوکاپ در ایران هفدهمین دوره خودش را صبح کار خودش را آغاز کرده در این مسابقات تیم‌های دانشجویی و دانش آموزی در لیگ‌های مختلف به رقابت می‌پردازند در برنامه میز اقتصاد امروز ضمن بررسی این مسابقات قرار است که به بررسی دانش فنی تولید شده در حوزه تولید ربات‌های مورد نیاز صنایع بپردازیم و اینکه چه سهم این فناوری در اقتصاد دانش بنیان خواهد داشت به هر حال یکی از حوزه‌های مورد توجه در سال‌های گذشته بوده شرکت‌های دانش بنیان توانسته اند در این حوزه به محصولات مختلفی را تولید کنند و دستاورد‌های بزرگی برسند و کشور را در حوزه‌های مختلف صنایع نیازشان را برطرف کنند می‌خواهیم که در میز اقتصاد امروز این موضوعات را مورد بررسی کنیم و البته راه‌هایی که میتوانیم توسعه اقتصادی در این حوزه رباتیک را داشته باشیم بررسی خواهیم کرد.
سوال: پیش از اینکه به برنامه بپردازیم و یک گزارشی که آماده شده را ببینیم از شبکه خبر ادامه برنامه دنبال میشود در این برنامه بررسی میکنیم توسعه فناوری رباتیک در صنایع مختلف و البته سهمی که این فناوری در اقتصاد دانش بنیان خواهد داشت آقای دکتر حسن پور ابتدا درباره این دوره از مسابقات کوتاه توضیح میفرمایید؟
حسن پور: هفدهمین دوره مسابقات بین المللی ربوکاپ در دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات از امروز شروع شده ششم هفتم و هشتم اردیبهشت ماه این مسابقات در قالب بیش از ۲۳۰ تیم حد کفایت را گرفته اند یعنی ثبت نام بیش از ۳۰۰ تیم بوده ۲۳۰ تیم حدوداً ۲۳۸ تیم حد کفایت را گذرانده‌اند
سوال: ۲۳۰ تیم از چند تیم انتخاب شده اند؟
حسن پور: تقریباً یک سوم شان در حقیقت در فرایند ارزیابی اولیه رد شدند و تقریباً دو سوم شان راه پیدا کردند به مسابقات و در قالب لیگ دانشجویی و دانش آموزی که ۲۳ حوزه است مثل ربات‌های انسان نما ربات‌های فوتبالیست ربات‌های شبیه ساز
سوال: سوالی که الان از حضور شما دارم این است که ما الان به خاطر همین پرسیدم که از چند تا لیگ تیم‌ها انتخاب شده اند در حوزه رباتیک که دانش الان تولید شده دانش فنی که تولید شده و ظرفیتی که وجود دارد چطور ارزیابی میکنید؟
حسن پور: دانش فنی یعنی برای اون عزیزی که در این حوزه در قالب تیم شرکت میکند و یا در حقیقت ایده‌ای دارد که در یک فناورانه به این شکل محصولش را به آزمایش می‌گذارد و در مسابقه برنده میشود یک وقتی باید نگاه کنیم که هدف برگزار کنندگان مسابقه برنده شدن نیست بلکه رسوب دانش اینجا مطرح است ولی تا زمانی که این دانش شبکه نشودتا فرایند و قابل عرضه به صنعت نباشد ورود به صنعت غیر ممکن است، چون صنعت موضوعاتش را هدفمند جلو میبرد.
سوال: آن هم ساز کار خودش را دارد؟
حسن پور: بله نه تنها ساز و کار هدفمندی که آن‌ها دارند باید مشخص باشد یعنی آن‌ها صرفاً برای اینکه این کار یک کار نوآوران است پذیرای این موضوع نیستند یک سری مولفه‌هایی را باید داشته باشند.
سوال: اگر اجازه بدهید این موضوع را جلوتر باز کنیم جناب آقای موسی خانی الان روی خط با ما هستند دکتر مرتضی موسی خانی رئیس کمیته ملی روبوکاپ ایران آقای دکتر میفرمایید که چندتا لیگ دارد این مسابقات برگزار میشود؟
موسی خانی: مادر ۲۳ لیگ مسابقات را برگزار میکنیم همانطور که فرمودند در بخش دانش آموزی و دانشجویی که حدود ۱۵۳۰ شرکت کننده در این مسابقات در حال حاضر وجود دارد
سوال: آقای دکتر در سال‌های گذشته ما تجربه بسیار مناسبی در حوزه برگزاری مسابقات رباتیک داشتیم تیم‌هایی که در مسابقات شرکت کردند نتوانستند در آینده که الان هست به تیم‌های خیلی قوی تبدیل بشوند و محصولات مناسبی را بر اساس نیاز صنعت البته برخی از صنایع اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم تولید کنند در این زمینه هم توضیح میفرمایید دستاورد‌هایی که در سال‌های گذشته داشته اید.
موسی خانی: ببینید همین نکته‌ای که در سوال قبلی شما هم بوددانش رباتی یعنی دانشی که تشکیل شده است از بخش‌های مختلف کنترل نرم افزار سخت افزار و خوشبختانه این دانش در کشور به دلیل هم حضور دانشگاه‌های خوب و هم اساتید خوب فعالیت‌های از این دست توسعه پیدا کرده تجهیزات پیدا کرده و گستره اش هم گستره خیلی خوبی است ما در سال‌های مختلف به هشتصد تیم هم در ایران که در بخش‌های مختلف رسیدیم و خروجی این‌ها رسیده به شرکت‌های دانش بنیان الان چه در حوزه بازی سازی و چه در حوزه شرکت‌های تولید نرم افزار و چه سخت افزار در حال حاضر دارند در کشور فعالیت دارند همین الان در حال حاضر ۷۲ شرکت دانش بنیان داریم که بعضی هاشون با ایران خودرو قرارداد روزانه ۱۰۰۰ قطعه را دارند قطعات برد و یا حالا قطعات مورد نیازدیجیتال و یا حوزه‌های مختلف خودرو را دارند تولید می‌کنند که فارغ التحصیل‌های همین رشته و بچه‌هایی هستند که اساساً در روبوکاپ بودند و همانطور که فرمودند کار تیمی را یاد گرفتند اعتماد به نفس به دست آوردن در این مسابقات و محصولات مورد نیاز صنعت را الان دارند تولید می‌کنند و آن اتفاقی که باید بیافتد این است که صنعت نیازش را اعلام میکند محققین ما آماده ارائه هر نوع محصول که در خودرو‌های پیشرفته همین الان در دنیا در روی خودرو‌های پیشرفته است توانمندی در روبوکاپ در جمهوری اسلامی ایران میتوانند تولید کنند و در خودرو‌های خوب کشورمان بتوانند نصب کنند.
سوال: به جای مناسبی رسیدیم این که الان توانسته این دانشی که توسط تیم‌های رباتیک تولید شده در صنایع مختلف می‌آید و از آن استفاده شود یک گزارش در این زمینه آماده شده این گزارش را می‌بینیم آقای دکترحسن پورگزارش را دیدید صحبت‌های آقای دکتر موسی خانی را هم گوش دادید گفتند که باید نیاز صنعت باشه و تیم‌ها میتوانند بر اساس نیاز صنعت ربات‌ها را تولید کنند نظرتان در رابطه با همین سوال بنده که از آقای دکتر پرسیدم میفرمایید آیا باید نیاز صنعت باشد یا اینکه نه باید یک شبکه سازی درست ایجاد کنیم؟
حسن پور: هر دو تای آن‌ها وقتی صنعت موضوعی غیر از نیاز ندارد یعنی ابتدای هر پروژه تحقیقاتی پژوهش‌های رسمی دانشگاهی شاید خیلی وقت‌ها لزومی به این کار نیست در فضای بیشتر فنی و مهندسی عرض می‌کنم که رباتیک هم یک ساحتی از این موضوع است حتماً از صنعت مطرح میشود شما بایستی صدای مشتری و یا نیاز مشتری را بدانید و بر اساس آن احتمالاً افرادی که عزیزانی که در آن حوزه میخواهند پژوهش کند و مشق فناوری کنند احتمالاً تخصص‌های آن یعنی مهارت‌های لازم را دارند نمونه هم ساخته میشود ببینید اشاره می‌کنم ساخته میشود موضوع تولید را من خیلی در حقیقت تعصب هم دارم و این دوتا رو هم جدا می‌کنم یعنی تولید یک فرایند یک مقولاتی هست ساخت هم یک بسته دیگر است نمونه لابلای گزارش شما هم اشاره کردند بحث تجاری سازی تا ساخته نمونه را ما شاید علمی بیایم جلو، ولی موضوع تجاری سازی اون هم فرآیند‌های علمی خودش را دارد یعنی بگذارید خیلی ساده به شما بگوییم اگر یک ربات متشکل است از ۲۰۰ قطعه ۲۰۰ تا نقشه اجرایی ده تا نقشه مونتاژی وقتی قرار است تولید بشود این ۲۰۰ تا قطعه، چون نیاز به فرامین دارد فرامین کنترلی دارد نیاز به قید و یکسری ثابت کننده نیاز به پروسه‌های تولید دارد شاید تعداد نقشه‌های اجرایی اش بیش از ۲۰ برابر بشود دقت کنید بیش از ۲۰ برابر شما یک وقت است طراحی میکنید بر اساس یک هدف یک بخت هست شما بعد از آنکه آن هدف را و یا آن آزمون را می‌گذرانید می‌بایست یک بار هم بیایید فرایند طراحی بر اساس قابلیت تولیدی کردن و تجاری کردن محصول تان
سوال: تا حالا ما این کار را انجام داده‌ایم؟
حسن پور: ببینید تا حالا این کار را شاید من کم اطلاعی هستم در این قضیه که بگویم در ربات انجام شده من شاید بتوانم به شما بگویم که این کار رو ما در خیلی از کار‌ها میکنیم این که محصول ما حالا من وارد حوزه‌های دیگر نمی‌شوم شما یک محصولی دارید میتوانید ادعا کنید که این محصول گران است مردم به هر حال مثال خودرو رو شاید بزنم گران است خوب یک چیزی برای مقایسه دارند دیگر اگر بخواهم خلاصه کنم یک صنعت اگر بخواهد بابت موضوعی ورود پیدا کندیا باید سرعت تولیدش افزایش پیدا کند یا باید قیمت تمام شده اش کم شود یا کیفیت را شما ارتقا بدهید یا انعطاف پذیری در تولید را بخواهید به طور کلی صنعت یا به دنبال کیفیت است و استمرار آن دنبال ارزان تمام کردن محصولش امروز اگر صنعت نیازش سطح فناوری سطح پایینی را از ما مطالبه میکند ما باز هم باید برای آن راهکار داشته باشیم و راهی غیر از این نیست.
سوال: آقای ذبیحی در صنعتی که الان دارید کاری میکنید در صنعت رباتیک صحبت‌هایی که الان شد را قبول دارید مهمترین چالش خودتان را برای توسعه بازار چه می‌دانید؟
ذبیحی:اول آن یک خاطره برای ما زنده شد دانشگاه امیرکبیر را نشان دادید ما چهار سال اونجا بودیم تا با تیم دانشور و تیم خودمان دو سال بهترین تیم شرکت کننده دانشگاه امیرکبیر شدیم جناب آقای دکتر موسی خانی که صدایشان آمد باز هم خاطرات قدیم زنده شد من تقریباً با تیمی که داشتیم همه مسابقات رباتیک‌ای که در سطح کشور بود ما برنده شدیم یعنی اول دوم و سطوح دیگر جهانی جهانی شاید یک‌جوری من آینده این دوستانی هستم که در این دوره شرکت کرده‌اند، ولی می‌خواهم یک سوال از شما بپرسم فارغ از تعارفات و فارغ از شعار‌های که میدهیم چرا باید صنعت بیاید دنباله ربات یک سوالی وجود دارد اصلاً صنعت ما چرا باید دنبال ربات بیاید صنعتی که ۸۰ درصدش دولتی است و شما مدیر دولتی چرا دنبال ربات باید بیای دنباله افزایش تولید هستید.
سوال: آقای دکتر حسن پور جوابش را دادند و گفتند اگر صنعت بخواهد بیاید دنبال ربات دنبال حداقل چهار تا هدف را گفتند مهمترین هدف را هم گفتند که مقرون به صرفه بودن و کیفیت است من می‌خواهم بدانم شما الان در شرکتی که الان دارید کار میکنید محصولاتی که تولید میکنید با چه چالش‌هایی مواجه هستید اول این چالش‌ها را تعریف کنید؟
ذبیحی: ما الان چهار تا محصول دانش بنیان داریم که دو تا از آن‌ها ربات است یک ربات سرویس رسان و یک ربات‌ای است که خوش آمد گویی اسمش است دو دوره تمدید شده یک شهربازی رباتیک‌ای داریم که آن هم باز دانش بنیان است یک ربات هوشمندی الان ساخت این که آن هم دانش بنیان شده نگاه کنید ما ابتدا ۶ یا ۷ سال پیش که کار را شروع کردیم فارغ التحصیل‌های را دور هم جمع کردیم که، چون من خودم دبیر انجمن رباتیک امیرکبیر بودم و خوب از مرکز رشد دانشگاه هم شروع کردیم و واقعاً حمایت‌ها شد در آن دوره بچه‌های آن دوره دور خودمان جمع کردیم که من بدون شک می‌توانم بگویم بهترین‌های رباتیک ایران بودند، ولی الان اکثرشان از مجموعه ما شرکت ما خارج شدند دلیلش چیست دلیلش این است که در یک کلمه در یک جمله بخواهم بگویم صنعت ما پتانسیل ربات و رباتیک سازی را ندارد.
سوال: شاید آن چرخه خوب شکل نگرفته؟
ذبیحی: دقیقاً اتفاقاً نکته همین است ربات آخرین چرخه‌های یک صنعت توسعه یافته است وقتی شما یک صنعت فشل دارید خیلی ساده ما الان محصول اسباب بازی که تولید کردیم هیچ قطعه رباتیک‌ای ندارد می‌دانید چرا، چون میدانیم که اصل فضایی در کشور نیست برای کار رباتیک‌ای جدی و با وجود این که قطعه ما از هوش مصنوعی و رباتیک‌ای استفاده میکند شش ماه اخیر در تولید داشتیم دلیلش هم خیلی ساده است، چون ۶ماه صنعت ما برق نداشت یعنی صنعت تولیدی ما در شهر‌های بزرگ صنعتی است که می‌توانم اسم ببرم شش ماه مجموعه تولیدی ما عقب می‌افتد، چون برق ندارد حالا ما داریم در یک فضای عمومی درباره رباتیک صحبت میکنیم خیلی خوب است اما به خروجی این‌ها نمی‌رسند.
سوال: تا زمانی که این چرخش شکل نگیرد؟
ذبیحی: تا زمانی که این سرو شکل کار درست شود و گرنه ما یکسری افراد نخبه را می‌پروانیم کار بهشون یاد میدهیم و بعد آماده میکنیم برای خارج از کشور رفتن یک تعداد محدودی هم مثل ما می‌مانند به سختی و حالا به دلیل خانوادگی و مسائلی که وجود دارد، ولی واقعاً صنعت رباتیک من جایی نمیبینم میتوانیم از دکتر حسن پور بپرسیم که آیا الان در صنعت ما در حوزه کاری ما چند تا شرکت هستند که دارند خروجی جدی رباتیک می‌دهند و یا اصلاً ما چند تا محصول تکنولوژیک خوب داریم نگاه کنید وقتی نداریم دلیلش یک چیزی بزرگتر از نیرو دلیلش یک چرخه بزرگتری است.
سوال: ممکن است بگوییم کم باشند و شاید به خاطر همین باشد که آن چرخه شکل نگرفته است من استنباطم از صحبت‌های شما و آقای حسن پور این است که این چرخش شکل نگرفته و این که این ارتباط صنعت و دانشگاه خوب شکل نگرفته چرخه را باید درست کنیم اجازه بدهید در همین زمینه جمع بندی با آقای دکتر موسی خانی داشته باشیم آقای موسی خانی با ما هستید همچنان صحبت‌های آقای دکتر حسن پور و مهندس ذبیحی را شنیدید آقای مهندس ذبیحی گلایه داشتند که صنعت هنوز خوب این چرخه شکل نگرفته و هنوز استقبال نمی‌کند از فناوری و دانشی که در میان جوانان ما تولید شده در دانش بنیان آقای دکتر حسن پور هم اشاره کردند که چرخه اگر درست شکل بگیرد یا آن ارتباط بین صنعت با دانشگاه درست شکل بگیرد و یا از همین رویداد‌هایی که دارد برگزار میشود بتوانیم از فناوران از آن دستاورد‌هایی که تولید شده اصلا از آن دانشی که آنجا است درست استفاده بشود نمایندگان صنایع بتوانند بیایند آن‌ها را ببینند و از آن استفاده کنند به یک نقطه مناسب برسیم در این زمینه توضیح میفرمایید؟
موسی خانی: ببینید من فرمایش دکتر را قبول دارم سرمایه‌های بزرگی الان ما در کشور داریم که میتوانند توانمندی‌های خوبی دارند تولید کنند، اما اونقدر کشش تقاضا از صنعت نیست چالش‌های جدی دارد همانطور که فرمودند حالا آمار‌های که ما داریم ربات‌هایی که در صنعت الان فعال هستند کمتر از ۲ هزار تا است اینجا من کاملاً قبول دارم.
سوال: چالش‌های جدی چیست آقای دکتر موسی خانی؟
موسی خانی: ببینید صنعت ما حالا به هر دلیل حالا دولتی بودن که دوستان اشاره فرمودند و یا به دلیل رقابتی بودن و یا انحصاری بودند خیلی به سمت موسسه‌ای که بتواند در قیمت و کیفیت رقابت بکند نرفته حالا ربات‌های پیشرفته سرویس رساند که دوست عزیزم و برادر خیلی خوبم که از سرمایه‌های کشورمان هم هستند اشاره فرمودند آن‌ها جای خود ربات‌های سرویس رسان که در بیمارستان‌ها الان هم به مدل‌های مختلف اش در دنیا دارد استفاده میشود حالا ما الان به آن درجه نرسیده، ولی یک نکته‌ای را می‌خواهم عرض کنم از این نکته‌های ناامید کننده هم زیاد است از مثلاً ما الان یک چیز ساده اش این است که یک معلول برای آبرسانی باید برود و یک کسی که ناراحتی زانو دارد یک صندلی ساده که بچه‌ها ساختن علیرغم اینکه هم وزیر ورزش وقت و هم رئیس کمیته المپیک و هم رئیس فدراسیون شنا آمدن دیدند یک دانه اش را هم نخریدند.
سوال: خوب راه حل چیست آقای دکتر موسی خانی؟
موسی خانی: اما یک نکته را می‌خواهم عرض کنم ببینید می‌خواهم عرض بکنم که انقدر‌ها هم ناامید کننده نیست یعنی امروز صنعت ما ناگزیر است بیاید سراغ ما و دارد می‌آید تولید رکتی ما الان داریم در همین مرکز رشد قزوین روزانه ۱۰۰۰ تا قطعه را برای ایران خودرو تولید میکند اگر ما بخواهیم بگوییم که ۱۰۰۰ ربات دارد کار میکند شاید بگوییم نه، ولی اما اگر بگوییم ما از این دانش افزار سخت‌افزار امروز دارد در سطح وسیعی در کشور ما در حوزه‌های مختلف شرکت‌های بخش خصوصی و یا حتی رفته به سمت اتوماسیون دارد استفاده میکند میکند این دانش رباتیک مولفه‌های مختلفی را دارد به شکل روش‌های یکپارچه است چه نرم افزارش چه سخت افزارش درایور‌ها این‌ها دارد استفاده میشود، اما حدی که دوستان فرمودند مورد انتظار این حجم از متخصصین در کشور هست واقعاً نیست.
سوال: آقای دکتر حسن پور صحبت‌های آقای موسی خانی را شنیدیم صحبت‌های آقای مهندس ذبیحی هم شنیدیم مشخص شده به نظر من الان کامل نقطه‌ها مشخص شده راه حل چیست؟
حسن‌پور: من یک مزاح کنم با این دوستمان ایشان باید یک تور صنعتی با من بیاید با هم برویم خیلی نمی‌شود در رابطه با این موضوع کلی صحبت کرد مدل را باید درستش کنیم مدل باید درست شود بگذارید من اینطور بگویم خیلی‌ها از یک چیز خیلی کوچک شروع می‌کنند به هرحال بینندگان هم این را بدانند صنعت صنعت فشلی نیست این طور نیست صنعت این مسیر را دارد میرود ناگزیر است که برود پیشران اقتصادی کشور است شما نمی‌توانید این را حقیقت نگاه‌ها متفاوت است به هر حال سلیقه‌ها حاکم است و اینکه صنعت غیرعلمی میرود جلو نه اصلاً من با این موافق نیستم این چه صنعت توانسته نوآوری را در داخل خودش راه بدهد من برداشتم این است که این تعامل پیش‌دستانه اعضای یا کسانی را میخواهد که پی این مسائل را به تن خودشان مالیده اند شما اگر می‌خواهید که ربات را وارد صنعت بکنید یک مقداری سخت است ما پژوهش رسمی ما مگر چطور شکل می‌گردد مگر همه پژوهش‌های رسمی ما از صنعت شروع میشود که در انتها صنعت بخواهد بهره برداری این موضوع باشد خیر باید برویم سراغ این، اما راهکار من همین روبوکاپ را مثال میزنم نمی‌خواهم کلی گویی شود این موضوعی است که در حقیقت توسط خود شما قابل پیگیری است آقای دکتر موسی خانی به هرحال چند صباحی که در خدمت شان هستم ایشان تقریباً با این موضوعات و با این روحیه آشنا شده دانش حوزه رباتیک و روبوکاپ و موضوعات در حوزه هوش مصنوعی شما یک حوزه اش را در نظر بگیرید مثلاً این اتوماسیون یا در حقیقت ربات کردن فرایند یک وقت هست شما یک رباتی را طراحی میکنید شبیه سازی میکنید آن طراحی تان را که آیا درست است یا نه بعد می‌روید می‌سازید ببینید همین فرایند شبیه سازی قبل از فرایند ساخت مگه ۲۰ سال قبل در کشور اگر ۵۰ سال قبل در دنیا بوده ببینید دنبال موضوعات باید رفت دیگه قطعا اینطور نیست که همه سرریز دانش آیا به آن حد رسیده آیا اصطلاحی داریم در فیزیک می‌گوییم ژرم بحرانی آیا ضریب نفوذ شرکت‌های دانش‌بنیان سه عددی هست که الان مسئولین ما هم از خود این موضوع راضی باشند خب طبیعتاً نیست یک وقتی باید به یک عدد قابل توجهی برسد که از نگاه فرایی برداشت من است شاید ما یک روزی از ۱۰۰۰۰ شرکت که این ۱۰۰۰۰ شرکت قرار است خودش بشود صدهزار تیم تخصصی باید از این عبور کند سر ریزش باید جذب در حقیقت صنعت خواب شوند تصور من این است اگر ما فرآیند تجاری سازی پژوهش‌های کاربردی صنعتی شده ببینید هر پژوهش هم این امکان برایش فراهم نیست اگر فرایند تجاری سازی آن را به عنوان یک موضوع علمی نپذیریم توسعه این موضوع علیرغم در حقیقت علاقه بند‌ها آقای دکتر موسی خانی و عزیزمان حتما در حقیقت ناقص خواهد بود این را به هر حال من تجربه زیستن را دارم به شما می‌گویم قاعده این هرم اگر قرار است توسعه اتفاق بیفتد چیزی غیر از شبکه سازی چیزی غیر از اجرای کامل فراینده دانش نیست شما حتماً باید این باکس خود را پر کنیدتا میتوانید ارائه به صنعت داشته باشید .
سوال: من یک سوال از آقای ذبیحی دارم بیش از اینکه سوال را بپرسم یک گزارش دیگر آماده شده از یکی از دستاورد‌های حوزه رباتیک است که می‌تواند در یک صنعت کاربرد داشته باشد این گزارش را می‌بینیم آقای مهندس ذبیحی گزارش را دیدید مهمترین نیازی که حوزه رباتیک در حوزه شرکتی که دارید فعالیت میکنید دارید چیست و چه ساز و کاری باید برای شما تعبیه بشود؟
ذبیحی: من برای اینکه یک جمع‌بندی خوبی از صحبت اتفاق بیفتد اتفاقاً فکر می‌کنم که مردم باید بشنوند ما باید نوع نگاه ما را عوض کنیم یعنی مسئله همین نگاهی است که جناب دکتر حسن پور و بقیه دوستان دارند وضعیت را خوب میدانیم صنعت ما و وضعیتی که داریم رو به سقوط است اگر این را ببینیم میتوانیم چاره برایش پیدا کنیم و گرنه پیدا نمیکنیم من از جناب دکتر حسن پور یک سوال دارم چطور می‌تواند یک صنعتی شهرک‌های صنعتی سه تا شش ماه در سال برق نداشته باشد و بعد ما بگویم برویم تور صنعتی ببینیم من ایشان را دعوت می‌کنم بیایند طور شرکت‌های خصوصی را ببینیم که چه وضعیتی دارند وقتی نیروی نرم‌افزاری ما ۱۰۰ میلیون تومان می‌تواند خارج از کشور ماهانه کار کند من چطوری جذبش کنم وقتی من شرکت دانش بنیان الان بانک تجارت برای یک وام سرمایه در گردش دو میلیاردی شش ماه است دارم می‌روم و می‌آیم صنعت چه می‌تواند بگوید چه صحبتی می‌تواند بکند وقتی سرمایه گذاری شخصی که مثلاً خود ما صرفاً کردیم در ملک سرمایه گذاری می‌کردیم ۱۰ برابر بیشتر سود میداشت چه سرمایه گذاری در حوزه صنعت کار میکند اصلاً کلاً می‌خواهم بگویم حرف‌هایی که من میزنم حرف‌های واقعی و عینی شرکت داری است روی بحث‌هایی است که در دانشگاه شاید اتفاق بیفتد، ولی در صنعت ما من دارم با پوست و خون دارم حس می‌کنم که چه وضعیتی دارد.