توحید یعنی باور کنی فقط یک نیرو هست که میتواند به تو نفع یا ضرر برساند.
آثار ایمان به خدا در وهله اول و آثار عقیده به توحید در مرحله بعد، در زندگی بشر بی شمار است که در این مقال ما بخشی از آثار توحید را بیان میکنیم.
توحید درجاتی دارد
توحید درجاتی دارد (همچون توحید ذاتی و صفاتی و افعالی و توحید در عبادت و...)
توحید ذاتی یعنی شناختن ذات حق به وحدت ویگانگی، حال اگر کسی به چنین شناختی برسد مییابد که خدا به هیچ موجودی نیازمند نیست و همه به او نیاز دارند.
او مبدء و خالق اشیاست و موجودات همه از اویند و به او برمی گردند.
نتیجه اینکه اگر کسی در عمق جانش این توحید را بیاید و بدان معتقد شود خود را محتاج و مخلوق میبیند و خدا را مراقب اعمال خود و اینکه بالاخره در محضر اوست و چنین انسانی با توجه به نکات فوق، دیگر مرتکب گناه نمیشود و دستورات او را سرلوحه زندگی خود قرار میدهد و خود را آلوده نمیکند و خود و زندگی خودر ا از منجلاب فساد بیرون میآورد.
کسی که در عبادات موحد است و تنها خدا را سزاوار پرستش میداند، از اسارت شهوت و مقام و مال و مخلوقاتی مثل خود، آزاد میشود یعنی دیگر معبود او و هدف او در زندگی چیزی غیر از خدا، نیست و لذا بخاطر غیر خدا، حاضر نیست ذلت را قبول کند.
تاثیر توحید در انسان
پس توحید، روح آزادگی را در انسان میدمد و انسان را آزاد میکنند وچنین انسانی دیگر فرمانبر زور و زر نیست.
انسانی که تمام کارها را در جهان به خدا باز میگرداند (توحید افعالی) و میگوید هیچ موجودی از خود استقلال در تاثیر ندارد و موثر مستقل در سراسر عالم هستی فقط ذات پاک خداست، در عین حال که تلاش میکند و مبتلا به خمود و تنبلی نمیشود، اهل توکل به خداست و راضی است به رضای خدا و مسلماً چنین انسانی تحمل مشکلات برای او آسانتر و زندگی برایش شیرینتر است و از آرامش خاصی بهره میبرد و دائماً در اضطراب بسر نمیبرد که نکند به این موفقیت نرسم یا این موفقیت ممکن است از دست برود.
بیشتر بخوانید:با خوبی کردن به پدر ومادر بهشتی شوید+فیلم
انسانی که میداند تمام کارها بدست خداست، دیگر از چیزی و یا کسی نمیترسد و میگوید تا او نخواهد، کسی نمیتواند به من ضرری وارد کند ولذا در مقابل هر زورگویی میایستد و...
أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ
"آگاه باشید دوستان و ولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین میشوند"
موحد واقعى کیست؟
موحد واقعی فردی است که اگر سر سفره هم نشست فکر مىکند که الآن رضاى خدا در این است که من غذا بخورم یا نه؟ اگر حساب
کرد رضاى خدا در این است که من این غذا را بخورم، چون غذا حلال است، من هم گرسنه هستم و به غذا احتیاج دارم، باید غذا بخورم تا نیرو بگیرم تا بتوانم وظایف خودم را در راه رضاى خدا انجام بدهم پس مىخورم و اگر از هیچ چیزى غیر خدا هم نترسید و باک نکرد و اگر در راه خدا از هیچ چیزى مضایقه نکرد، به چنین فردى مى گویند موحد عملى.
ابراهیم از هرچه داشت همه را گذاشت و از سرزمین اصلى خودش مهاجرت کرد و گفت: «إِنِّی ذاهِبٌ إِلى رَبِّی سَیَهْدِینِ» : من به سوى پروردگارم مىروم، یعنى به دنبال عقیده و ایدهام مى روم. از همه اینها بالاتر این بود که از فرزندش در راه خدا گذشت، حاضر شد در راه خدا فرزند خودش را قربانى کند.
سخنان حجت الاسلام ولدی درباره توحید در زندگی
منابع: حوزه، ایکنا