اقبال لاهوری شاعر پاکستانی است که در زمان حیات خود سروده های بسیار با مضمون آزادی داشت.
فعالیت های سیاسی این شخصیت ادبی در دوران جنگ جهانی اول با حضور در جنبش خلیفه که یک جنبش اسلامی ضد استعمار بریتانیا بود آغاز شد. او اولین کسی بود که ایده یک کشور مستقل را برای مسلمانان هند مطرح کرد و این ایده در نهایت به ایجاد کشور پاکستان انجامید.
فعالیت ادبی اقبال هم با نگارش ناله یتیم آغاز شد. او این اثر را در سال 1899 در جلسه سالیانه انجمن حمایت الاسلام در لاهور خواند.
علم الاقتصاد، تاریخ هند، اسرار خودی، رموز بیخودی، پیام مشرق، بانگ درا، زبور عجم، جاویدنامه، پس چه باید کرد ای اقوام شرق، احیای فکر دینی در اسلام، توسعه سیر حکمت در ایران، مثنوی مسافر، بال جبرئیل، ضرب کلیم، ارمغان حجاز، یادداشت های پراکنده و حقیقت و حیرت آثار باقی مانده از اقبال لاهوری است. مهمترین اثر او را هم می توان کتاب تجدید بنای اندیشه دینی در اسلام دانست.
اقبال لاهوری که در 18 آبان 1256 در سیالکوت بخشی از ایالت پنجاب پاکستان به دنیا آمده بود، در یکم اردیبهشت سال 1317 دار فانی را وداع گفت. آرامگاه او بین مسجد پادشاهی و قلعه لاهور، محل گردهمایی دوستدارانش است.
اول اردیبهشت روز گرامیداشت بزرگان شعر و ادب همچون سعدی، محمدتقی بهار و سهراب سپهری و اقبال لاهوری نامگذاری شده است.