بارش شهابی شلیاقی از ۱۶ آوریل (۲۷ فروردین) آغاز می‌شود تا آسمان شب بهاری را روشن کند.
این شهاب‌سنگ‌ها از قدیمی‌ترین شهاب‌های شناخته شده هستند و سوابق باستانی مربوط به آن‌ها به ۲۷ قرن بازمی‌گردد.
امسال، پیش‌بینی می‌شود که اوج بارش در عصر ۲۱ آوریل (اول اردیبهشت) تا سپیده دم ۲۲ آوریل (دوم اردیبهشت) و در عصر ۲۲ آوریل تا سپیده دم ۲۳ آوریل (سوم اردیبهشت) باشد.
ناسا اعلام کرد؛ بهترین زمان برای مشاهده بین نیمه شب و سحر است. یک ناظر در طول اوج ممکن است بین ۱۰ تا ۲۰ شهاب در ساعت را رصد کند.
بارش شهابی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، بنابراین برای دیدن شگفتی‌های طبیعی به دوربین دوچشمی یا تلسکوپ نیاز نیست.
بنا بر اعلام وبگاه رویترز، شهاب‌های شلیاقی از ردپای باقی مانده دنباله‌دار تاچر ایجاد می‌شوند. این دنباله دار برای اولین بار در سال ۱۸۶۱ شناسایی شد، اما اولین واکنش انسان به بارش شهابی شلیاقی بسیار زودتر از آن بود. ستاره شناسان چینی برای اولین بار در سال ۶۸۷ قبل از میلاد به این بارش اشاره کردند و نوشتند: در نیمه شب، ستاره‌ها مانند باران فرود آمدند.