آیت الله شیخ محمدتقی بافقی عالم ربانی و مجاهد نستوه شیعه مبارزه علنی او با سیاست‌های ضد اسلامی رضاخان و مفاسد اجتماعی آن دوران، نمونه‌ای از قوت نفس و شجاعت و ایمان آن مرد بزرگ است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد، آیت الله شیخ محمدتقی بافقی (۱۳۶۵-۱۲۹۲ ق)، عالم ربانی و مجاهد نستوه شیعه، و از شاگردان آخوند خراسانی و سید احمد کربلایی بود.
وی در تأسیس حوزه علمیه قم و اداره امور حوزه، با آیت اللّه حائری همکاری نمود.
مبارزه علنی او با سیاست‌های ضد اسلامی رضاخان و مفاسد اجتماعی آن دوران، نمونه‌هایی از قوت نفس و شجاعت و ایمان آن مرد بزرگ است.
محمدتقی بافقی یزدی، فرزند مرحوم حاج محمد باقر، تاجر بافقی، در سال ۱۲۹۲ قمری در روستای بافق، در ده فرسنگی شهر یزد دیده به جهان گشود. او تا چهارده سالگی تحت پرورش و تربیت پدر پرهیزکار خود قرار گرفت..ی برای تحصیل علوم دینی به یزد رفت تا تحصیلات حوزوی خود را آغاز کند. او مدت چهارده سال در یزد به کسب پرداخت؛ از جمله، کتاب «قوانین الاصول» میرزای قمی را در محضر میرزا سید علی مدرس یزدی فرا گرفت.
محمدتقی بافقی، در سال ۱۳۲۰ ق در ۲۸ سالگی به عتبات عالیات مهاجرت کرد تا تحصیلات دینی خود را تکمیل کند. بدین ترتیب، فقه و اصول را نزد استادانی، چون آخوند ملامحمد کاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی ادامه داد. او نزد محدث بزرگ، میرزا حسین نوری، درس حدیث خواند و همچنین نزد حاج سید احمد موسوی کربلایی، به تهذیب و تحصیل اخلاق پرداخت. از استادان دیگر ایشان، می‌توان به آخوند ملا حسینقلی همدانی، شیخ محمد بهاری همدانی و سید حسن صدر کاظمینی اشاره کرد.
حاج شیخ محمدتقی بافقی، پس از هفده سال اقامت در نجف اشرف و بعد از تکمیل خارج اصول فقهی و دروس اعتقادی، به درجه اجتهاد ارتقاء یافت و در مراجعت به ایران ساکن قم گردید.
دولت رضا خان، اعلامیه‌ای در قم منتشر کرد که در آن، امر به معروف و نهی از منکر ممنوع شده بود. انتشار این اعلامیه، واکنش شدید علما و مردم را در پی داشت. مرحوم حاج شیخ محمدتقی بافقی، به محض آگاهی از مضمون اطلاعیه، عده‌ای از بازاریان و اهالی شهر را در صحن مطهر حضرت معصومه علیهاالسلام جمع کرد و به ایراد سخن پرداخت.
او با بیان اهمیت حیاتی امر به معروف و نهی از منکر، بر این که اجرای آن بر هر فردی به ویژه علما و طلاب واجب است و هیچ کس حق ندارد از اجرای آن جلوگیری کند، پای فشرد. او هم چنین دولت وقت را، دولتی جابر، ظالم و جاهل خواند و حکومت رضا شاه را حکومت فراعنه نامید. پس از انجام این سخنرانی، دولت عقب نشینی کرد و دستور داد اعلامیه را جمع کنند.
گفته می‌شود در شب اول فروردین به هنگام تحویل سال همسر رضا خان به همراه عده‌ای از زنان درباری با وضعیت زننده و دور از عفت به آستانه حضرت معصومه علیه السلام در قم رفته و در ایوان آینه جای گرفتند.
در این حال عالم پرهیزگار و شجاع آیت الله شیخ محمدتقی بافقی بر آنان شورید و مردم را نیز علیه آنان وادار به اعتراض نمود. خبر به گوش رضاخان رسید و روز بعد با عده‌ای از مسئولان نظامی بدون ادای احترام به حرم وارد حرم شد، و دستور ضرب و شتم روحانیان و آیت الله بافقی را صادر کردوایشان را به شهرری تبعید کرد.
برخی این واکنش تند آیت الله بافقی را سبب هشت سال تاخیر در اعلام رسمی کشف حجاب میدانند.
امام خمینی رحمة الله علیه در درس اخلاق خود در قم ایشان را نمونه‌ای ذکر می‌کردند که باید سرمشق قرار گیرد.
پس از جریان اعتراض مرحوم آیت اللّه محمدتقی بافقی به خانواده سلطنت، او را دستگیر کرده، به تهران بردند و در آن جا حبس نمودند، ولی با پیگیری آیت اللّه حائری، مرحوم بافقی پس از شش ماه از زندان آزاد و به شهر ری تبعید شد.
اما تبعید هم مرحوم بافقی را از فعالیت و پیکار بازنداشت. وی اگرچه تحت نظر بود، به طور پنهانی و به وسیله نماینده‌ها و فرستاده‌های خود، خدمات و فعالیت‌هایی را پی می‌گرفت و اقداماتی می‌کرد.
مرحوم بافقی در طول مدت تبعید در آستان حضرت عبدالعظیم علیه السلام، به تبلیغ معارف اسلامی، ارشاد مردم و اقامه نماز جماعت پرداخت و به دلیل ساده زیستی، تقوا و صفای درون، محبوبیت فراوانی در میان مردم به دست آورد.
آیت اللّه مرحوم محمدتقی بافقی، در سال ۱۳۶۵ قمری (برابر با ۱۳۲۱ ش)، در ۷۲ سالگی در شهر ری به رحمت ایزدی پیوست و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیهاالسلام، در مقبره مرحوم آیت اللّه حائری یزدی به خاک سپرده شد.