ادبیات‌پژوه و شاعر برجسته کشورمان در هفتمین شب شعر حافظ نمایشگاه قرآن کریم گفت: قرآن و ادبیات فارسی را نمی توئان از هم منفک کرد.
وی افزود: نمی‌شود قرآن و ادبیات فارسی را از هم منفک کرد. قبل از تشکیل ادبیات فارسی به این شکل، ایرانیان مانوس با آیات و روایات بودند. اساساً پیش از گشایش ایران با شمشیر، آیات قرآن بوده که دل‌های ایرانیان را فتح کرده است. بالاخص با توجه به فساد ساسانی، آیات قرآن برای آنان امیدبخش بود.
این شاعر اشاره کرد: ایرانیان نه تنها شانه به شانه بلکه جلوتر از اعراب سعی کردند اجرا کننده آیات باشند. ادیبان و شعرا هم این فضا را در نوشته‌های خود ثبت کردند، حتی شعرا سعی کردند با بن مایه‌های قرآنی مطلوب خودشان ولو حرف معشوق زمینی را بیان کنند.
سمنانی گفت: پس شعرا سعی کردند مضامین اخلاقی و دینی را در آثار بازتاب دهند. هرچند در ابتدا کم بود، اما پس از حمله مغول و رواج تصوف و توجه به نفس، این موضوع گسترش پیدا کرد.
وی افزود: سه زاویه تاثیر قرآن در شعر وجود دارد: اول تضمین، که عین آیه در شعر می‌آید، وجه بعدی تلمیح است، یعنی به خدمت گرفتن داستان در شعر، مثل داستان یوسف و زلیخا. وجه سوم بهره از جان مایه قرآن است، که متعالی‌ترین وجه است و در اشعار حافظ خیلی استفاده می‌شود. در این روش بدون اشاره مستقیم، مضمون قرآنی بیان می‌شود. شعر پارسی، قرآن را به وسیله هنر به جامعه ایرانی آورد.
گفتنی است؛ سی‌امین دوره نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم تا ٢۶ فروردین با شعار «میخوانمت» در مصلی امام خمینی (ره) تهران به غیر از شب‌های قدر از ساعت ۱۷ تا ٢۴ پذیرای علاقه‌مندان خواهد بود.