نوجوانان بیشتر از اینکه با والدین وقت بگذرانند در فضای دیجیتال یا همان فضای مجازی سیر می‌کنند این واقعیتی است که در کنار پذیرفتن آن باید نکاتی را رعایت کرد.
در این میان کودکان و نوجوانانی که از ابتدای شناخت دنیای اطراف خود با این فناوری‌ها رو به رو بودند بیش از سایر گرو‌های سنی در معرض استفاده و اثرات مثبت و منفی این تکنولوژی‌ها قرار گرفته اند. برای نمونه می‌توان به تحقیقات دانشگاه استنفورد آمریکا در این زمینه اشاره کرد که می‌گوید: عمده آمریکایی‌های بین ۸ تا ۱۸ سال در حدود ۷ ساعت از روز را در مقابل رایانه و یا تلویزیون می‌گذارند و به نظر این رقم در حال افزایش است.
اما آیا این مسائل یک تهدید است و یا یک فرصت؟
در بعضی از موارد این گونه وسایل می‌تواند به کودکان و نوجوانان ما در یادگیری علوم روز و زبان‌های خارجی که لازمه کار و زندگی در جامعه امروزی است، کمک کنند، اما در عین حال این وسایل و تکنولوژی‌ها مشکلات و ضرر‌های خود را دارند.
اما وظیفه والدین در قبال فرزندان چیست؟
مهمترین ارکان فرزندپروری دیجیتال بنا به اعلام سازمان بهداشت جهانی رعایت این نکات است:
ارتباط، کنترل رفتار، احترام به فردیت، الگوبرداری از رفتار مناسب و تأمین و حفاظت از وظایف والدین در تربیت فرزندان.
«ارتباط»، یک پیوند مثبت، پایدار و عاطفی بین والدین و نوجوانان عامل مهمی است که به سلامت و رشد کودک و نوجوان کمک می‌کند.
دنیای دیجیتال، این بدان معناست که کودک یا نوجوانی که احساس می‌کند با والدین خود ارتباط برقرار می‌کند، احتمالاً تجربیات آنلاین و آفلاین خود را بدون ترس از مسدود شدن دسترسی‌شان به اشتراک می‌گذارد.
مطالعه جهانی کودکان آنلاین ما نشان می‌دهد در جایی که کودکان می گویند به طور کلی با والدین رابطه مثبت دارند (که از طریق حمایت و تمجید آشکار می‌شود) احتمال بیشتری دارد که وقتی وقایع منفی آنلاین اتفاق می‌افتد با آن‌ها در میان بگذارند.
«کنترل رفتار» نیز شامل «نظارت و کنترل بر فعالیت‌های نوجوانان، ایجاد قوانین رفتاری و پیامد‌های رفتار نادرست، و انتقال انتظارات واضح برای رفتار» است.
«احترام به فردیت» نیز به این معنی است که به نوجوان اجازه می‌دهیم تا جدا از والدینش، احساس سالمی از خود ایجاد کند که شامل گوش دادن به صحبت‌های نوجوانان، اعتماد به آن‌ها برای تکمیل مسئولیت‌های خود یا ایفای نقش‌های جدید در خانواده است.
در حوزه دیجیتال، این به معنای اجازه دادن به کودکان و نوجوانان برای کاوش مستقل در اینترنت به همان روشی است که ما به آن‌ها اجازه می‌دهیم دنیای فیزیکی را کشف کنند.
بیشتر بخوانید:خود مراقبتی در رسانه یعنی چه؟ +فیلم
آخرین توصیه
این مسلم است که زندگی امروز بشر و آینده آن به فناوری‌های دیجیتال وابسته است و فرزندان ما خواهی نخواهی به سمت این فناوری‌ها می‌روند، اما این وظیفه شماست که با آشنایی پیدا کردن با فضای مجازی و فناوری‌های روز و همچنین به روز نگاه داشتن خود در این فضا فرزندان خود را به صورت نامحسوس کنترل کرده و در عین حال آن‌ها را راهنمایی کنید.
سخنان آقای حسین حق پناه، کارشناس رسانه درباره نوجوان دیجیتال
منابع: ایسنا، گرداب