بیماران کلیوی و دیالیزی برای مراقبت و بهبود وضعیت خود باید از یک رژیم غذایی مناسب و سالم پیروی کنند.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز مهاباد؛ زمانیکه بیماریهای مزمن کلیه نیازمند انجام دیالیز شود، رژیم غذایی نقش مهمی در مراقبت و توانبخشی یک بیمار خواهد داشت. برای افرادی که از بیماریهای کلیوی رنج می برند، رژیم غذایی متعادلی لازم است چرا که کلیه‌ها عملکرد کاملی در زمینه دفع مواد زائد نخواهند داشت.
برای یک بیمار دیالیزی ضروری است که هر روز مقدار مناسبی پروتئین،کالری، مایعات، ویتامین‌ها و مواد معدنی را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کند.
به همین منظور باید روزانه به میزان کافی غذای سالم میل کند، داروهای خود را به صورت منظم و طبق دستور پزشک مصرف کند، هیچ جلسه دیالیزی را نباید از دست دهد و از نظر جسمی به میزان کافی فعال باشد.
یک بیمار دیالیز نسبت به یک فرد عادی به مقدار پروتئین بیشتری نیازمند است زیرا کمبود پروتئین و کالری دریافتی در یک بیمار دیالیزی در نهایت به سوء تغذیه پروتئینی منجر خواهد شد. برای دستیابی به نتیجه‌ای مناسب، یک بیمار دیالیزی باید رژیم غذایی خود را با دقت کنترل کند.
دریافت مقدار مناسب انرژی (کالری) برای سلامتی بدن و کمک به آن برای استفاده از پروتئین و ساختن بافت ها و عضلات بدن ضروری است.
نیاز به انرژی در هر فرد متفاوت است و به سن ، جنسیت، اندازه بدن ، سطح فعالیت بدنی و وضعیت پزشکی آن بستگی دارد. افرادی که تمایل به افزایش وزن دارند ، به انرژی روازنه بیشتری نیازمند هستند و از طرف دیگر ، افرادی که تمایل به کاهش وزن دارند باید میزان انرژی دریافتی از رژیم غذایی خود را کاهش دهند.
پروتئین برای ساخت و ترمیم ماهیچه ها و همچنین نیاز روزانه فرد ضروری است. در حین انجام دیالیز پروتئین بدن کاهش پیدا می کند و بنابراین افراد دیالیزی در مقایسه با افراد عادی نیازمند پروتئین بیشتری هستند.
مصرف مقدار مناسب پروتئین در بیماران دیالیزی به آنها در جلوگیری از کاهش وزن ، تحلیل رفتن ماهیچه ها، کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت ها و در نتیجه سوءتغذیه کمک خواهد کرد.
پروتئین را میتوان به دو دسته کیفیت بالا و کیفیت پایین تقسیم کرد که برای افراد دیالیزی، رژیم غذایی حاوی پروتئین کیفیت بالا از قبیل گوشت، مرغ، ماهی و سفیده تخم مرغ بسیار مهم است.
مقدار صحیح پروتئین برای بیماران دیالیزی بسیار مهم است چرا که پروتئین حاوی فسفات است و بنابر این بسیار مهم است که بیماران دیالیزی مکمل فسفات خود را با تمامی وعده های غذایی شان مصرف کنند.
بیماران کلیوی باید میزان سدیم موجود در رژیم غذایی خود را کاهش دهند. حتی اگر نمک (منبع اصلی سدیم) در حین پخت و پز به غذا اضافه نشود، باز هم سدیم در منابع غذایی دیگر یافت می‌شود. سدیم به طور طبیعی در انواع مختلفی از مواد غذایی و بیشتر در غذاهای بسته بندی شده و فرآوری شده یافت می‌شود.
سدیم همانند یک اسفنج مایعات را به خود جذب می‌کند و این امر باعث بروز حس تشنگی در فرد و افزایش میزان آب مصرفی او می‌شود و در نتیجه مایعات اضافی ، سبب افزایش فشار خون خواهد شد و بنابراین کاهش میزان سدیم مصرفی به حفظ تعادل طبیعی مایعات بدن کمک می‌کند.
پتاسیم، ماده‌ای معدنی است که برای عملکرد بهتر اعصاب و عضلات ضروری است و باید به میزان کافی مصرف شود نه بیشتر، زیرا مصرف زیاد پتاسیم در خون ممکن است باعث ضعف عضلات، ضربان غیر طبیعی قلب و در موارد شدید تر موجب نارسایی‌های قلبی شود.
از آن جایی که دیالیز تنها مقدار مشخصی از پتاسیم موجود در خون را از بین می‌برد، کنترل میزان پتاسیم موجود در مواد غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است.
هرچه توانایی کلیه‌ها در تصفیه مواد زاید کمتر شود، سطح فسفات خون افزایش پیدا خواهد کرد. فسفات انباشته شده در بافتهای بیمار رسوب کرده و منجر به خارش پوست، درد مفاصل و سوزش چشم او خواهند شد و با گذشت زمان، استخوان‌های بیمار ضعیف و شکننده شده و در نهایت منجر به شکستگی و درد مداوم آن خواهند شد.
بیماران کلیوی و دیالیزی باید میزان فسفات موجود در رژیم غذایی خود را کنترل کنند. از آنجایی که اکثر مواد غذایی دارای فسفات هستند، مصرف قرص‌های مخصوص برای دفع فسفات راهکار مناسبی برای کنترل این ماده معدنی است.
بیماران دیالیز نمیتوانند مقادیر بالای مایعات مصرف شده را دفع کنند و بنابراین مایعات اضافی در بدن میماند و باعث افزایش میزان گردش خون در فرد می‌شود و این وضعیت باعث بروز علائمی مانند تنگی نفس، فشار خون بالا و تورم پاها می‌شود و بنابراین بیماران کلیوی و دیالیزی باید میزان ادرار، مصرف مایعات، عملکرد کلیه‌ها و جثه خود را در نظر بگیرند و وزن خود را بطور مرتب کنترل کنند.
کم خونی در بین بیماران دیالیزی و همچنین افراد مبتلا به سوءتغذیه و کمبود پروتئین شایع است. از علائم کم خونی میتوان به خستگی، ضعف، سرگیجه، سردرد، ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن، تنگی نفس، درد قفسه سینه، کم اشتهایی و رنگ پریدگی اشاره کرد.
مصرف کافی پروتئین، آهن، ویتامین C، ویتامین B12 و فولات در پیشگیری و درمان کم خونی از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا این مواد مغذی،عناصری مهم در تولید گولبولهای قرمز هستند.