محققان دریافته اند یک جلبک دریایی خاص صفحات دایره‌ای گچی تولید می‌کند که به عنوان کاتالیزور عفونت ویروسی عمل می‌کند و تبعات زیادی برای چرخه کربن جهان دارد.
«کای بیدل» استاد دانشکده علوم دریایی در راتگرز و از مولفان ارشد این مطالعه گفت: در یک قطره از آب دریا، حدود هزار تا ۱۰ هزار سلول جلبک E. huxleyi و در حدود ۱۰ میلیون ویروس وجود دارد.
وی افزود: آن‌ها همگی در نوعی مسابقه با یکدیگر قرار دارند و ما این مساله را مطالعه می‌کنیم تا دریابیم چه تاثیری بر چرخه کربن زمین دارد.
این محققان با انتشار گزارش خود در نشریه «پیشرفت‌های علم» اعلام کردند که از طریق مشاهدات خود در اقیانوس و در آزمایشگاه، کشف کردند که این صفحات گچی (کربنات کلسیم) موسوم به کوکولیت (coccoliths) از بازیگران اصلی در عفونت‌های ویروسی هستند که در گذشته ناشناخته بودند.
به گفته «کریستوفر جانز» دانشجوی دکتری علوم دریایی، کوکولیت‌ها می‌توانند به عنوان کاتالیزور یا تسهیل کننده مرگ عمل کنند؛ چرا که ویروس‌ها را بطور مستقیم به سلول‌های جلبک منتقل می‌کنند.
ویروس E. huxleyi یکی از گونه‌های تک سلولی فیتوپلانکتون است که مانند درختان عمل فتوسنتز انجام می‌دهد. این ویروس برای توانایی خود در زمینه زیست کانی سازی کربنات کلسیم از طریق تولید کوکولیت‌ها شناخته شده است. این کوکولیت‌ها تولید و سپس در یک چرخه مداوم وارد آب‌های دریایی پیرامونی می‌شوند.
این محققان در آزمایشگاه مشاهده کردند که این کوکولیت‌ها می‌توانند راه بازگشت خود را به سلول‌های E. huxleyi پیدا و عفونت را تسهیل کنند. این توانایی برای تسهیل عفونت یکی از نقش‌های نامنتظره کوکولیت‌هاست که نتایج مهم بالقوه‌ای برای زیست بوم دارد.
به گفته بیدل، مواد زیست کانی کوکولیت از طریق کمک به مرگ فیتوپلانکتون‌ها می‌توانند در نهایت تاثیر مثبتی بر از بین بردن دی اکسید کربن از اقیانوس و جو زمین داشته باشند.