باستان‌شناسان یک مجتمع باستانی رومی متعلق به قرن دوم و سوم پس از میلاد را در شهر رنس در شمال شرقی فرانسه کشف کرده‌اند که تزئینات و امکانات آن حیرت‌انگیز و خارق‌العاده است.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، باستان‌شناسان موسسه ملی باستان‌شناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP) یک مجتمع باستانی رومی متعلق به قرن دوم و سوم پس از میلاد را در شهر رنس در شمال شرقی این کشور کشف کرده‌اند که تزئینات و امکانات آن حیرت‌انگیز و خارق‌العاده است.
این سازه متشکل از دو گذرگاه سرپوشیده ایوان دار به طول ۱۹ متر است که بازوان یک U را شکل می‌دهند. بیش از ۲۰ اتاق در این گذرگاه وجود داشته است، از راهرو‌ها گرفته تا فضای زندگی با شومینه‌ها و کف‌های گچی. نُه اتاق جزو حمام‌های باستانی بودند. پنچ اتاق دارای سیستم گرمایش زیرزمینی هستند و بسیاری از توده‌های کاشی‌های مربع که از کف پشتیبانی می‌کنند هنوز سرجای اصلی خودشان و در شرایط عالی هستند.
در فضای خالی میان گذرگاه‌ها دو سازه مستطیلی هست که احتمالاً جزو باغ بودند. یکی از آن دو، حوضچه یا چشمه بوده است. دو لوله آب تحت فشار هم پیدا شدند که یا حوضچه را پُر می‌کردند یا ذخیره آب را تأمین می‌کردند.
باستان‌شناسان گچ‌های رنگی مزین به موتیف‌های گلدار را هم کشف کرده‌اند. برخی رنگ‌دانه‌های بکاررفته در این تزیینات از جمله آبیِ شبیه «آبی مصری» نادر هستند. شمار زیاد اتاق‌ها، ساختار آنها، غنای تزیینات، دو گذرگاه بزرگ، شبکه‌ی هیدرولیک و عناصر باستان‌شناسی کشف‌شده (سرامیک‌ها، بلوک‌های معماری، ظروف مسی و غیره) دو تفسیر احتمالی دارند: این بقایا یا متعلق به یک شخصیت ثروتمند بوده یا متعلق به یک مجتمع آبگرم عمومی هستند!
این مجتمع باستانی در ۱۰۰ متری Porte de Mars کشف شد؛ یک طاق نصرت قرن سومی که عریض‌ترین طاق رومی بجامانده است. نام این طاق برگرفته از معبد مارس مجاور آن و یکی از چهار دروازه تاریخی در دیواره‌های شهر بوده است. این مکان در قرن سوم بسیار مجلل بود، اما با آغاز قرن چهارم، به حال خود رها شد و از ساختمان‌های آن برای انباشت مصالح ساختمانی بازیافت‌شده استفاده شد. شاید دلیل این تغییر، ساخت و ساز دیواره‌های رنس در قرن چهارم بوده است. از این محله به مدت ۱۴۰۰ سال بعد برای کشاورزی استفاده شد و تا پایان قرن هجدهم به یک ناحیه پرجمعیت تبدیل شد.
رنس در عصر رومی، حدود سال ۸۰ پیش از میلاد، با نام Durocortorum تاسیس شد. این شهر پایتخت رِمی (Remi) بود؛ بلژیکی‌هایی که در جنگ‌های گالیک (۵۱-۵۸ پیش از میلاد) متحدان سزار شدند و شهرشان تحت حاکمیت رومی بسیار شکوفا شد. این شهر در اوج دوران شکوفایی خود ۳۰۰۰۰ نفر را در خود جای می‌داد و یکی از پرجمعیت‌ترین شهر‌های شمال آلپ بود.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: فرادید