محمود شالویی گفت: نظامی یک میراث معنوی مشترک بین ما و همه کشور‌های فارسی زبان و کشور‌های همسایه است.
محمود شالویی گفت: حکیم نظامی گنجوی در قطعه شعری می‌گوید،
عالم همه تن است و ایران دل نیست گوینده را زین قیاس خجل
که تعلق خاطر خودش به ایران را خیلی صریح در این بیت بیان کرده است.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افزود: برخی از همسایگان ما به دلیل تعلقی که به این حکیم برجسته دارند، می‌توانند در کنار جمهوری اسلامی ایران سهمی در این میراث مشترک داشته باشند و ما به عنوان یک میراث مشترک از این حکیم یاد می‌کنیم.
محمود شالویی گفت: اندیشه‌های حکیم نظامی نه تنها برای فارسی زبان‌ها بلکه برای همه جهانیان مفید خواهد بود و می‌تواند حلقه اتصالی بین ما و کشور‌های همسایه به خصوص آن‌هایی که نسبت به این حکیم گرانقدر تعلق خاطر دارند باشد و بتواند به عنوان یک محور وحدت و انسجام قلمداد شود.
وی افزود: آثار و اسناد موجود در کتابخانه‌ها و موزه‌های معتبر دنیا و ایران ماهیت و اصالت مفاخر ایرانی را نشان می‌دهد.
محمود شالویی گفت: اغلب نسخه‌های موجود از آثار شاعران هم اکنون در کتابخانه‌های بزرگی مثل آستان قدس رضوی، کتابخانه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، موسسه عالی شهید مطهری و کتابخانه‌های خارج از کشور مانند آلمان، بریتانیا، هندوستان و سوریه گواه صادقی است که این مفاخر اصالت و هویت ایرانی خودشان را دارند.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افزود: دستگاه‌های بزرگ فرهنگی به خصوص انجمن آثار و مفاخر این رسالت را بر عهده دارد که نسبت به مفاخر اهتمام و جدیت لازم را داشته باشند و در جهت معرفی هرچه بیشتر و بهتر آن‌ها اهتمام لازم را به عمل آورند.
وی گفت: ستاد گرامیداشت حکیم نظامی از سال گذشته به همت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل گرفت و برنامه‌های متعددی در داخل و خارج از کشور به مرحله اجرا درآورد.
محمود شالویی گفت: این ستاد در سال جاری شکل و شمایل نوینی پیدا کرده و برنامه‌های مختلفی را در تهران و مراکز استانها و شهرستان به مرحله بروز و ظهور رسانده است.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افزود: همچنین در خارج از کشور نمایندگی‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و حتی وزارت خانه‌های جمهوری اسلامی، برنامه‌های مختلفی برای حکیم نظامی بر پا کرده اند.
حکیم نظامی از شخصیت‌های دانشمند در حوزه فرهنگ و ادب فارسی است که در قرن ۶ می‌زیست و آثاری از جمله پنج گنج یا خمسه نظامی را از خودش به جا گذاشته است.