گوشواره‌های طلایی مرصع و یک سنجاق لباس طلایی که به شکل سکه‌های اسلامی ساخته شده از مهم‌ترین اشیاء این مجموعه هستند.
جستجوی عتیقه با فلزیاب در برخی از کشور‌های اروپایی تحت شرایط خاصی قانونی و مجاز است. در برخی ایالات آلمان تنها افرادی می‌توانند به این کار اقدام کنند که دورۀ کارآموزی باستان‌شناسی را گذرانده و آزمون آن را با موفقیت پشت سر گذاشته باشند.
آندریاس به محض مشاهدۀ سکه‌های نقره و چند شیء طلایی، مسئولان مربوطه را در جریان قرار داد تا محل را به طور کامل کاوش کنند. در نتیجۀ این کاوش یک گنجینۀ قابل توجه از آثار عتیقه به دست آمد. حدود ۳۰ سکۀ نقره به همراه گوشواره‌ها، انگشتر‌ها و دو سنجاق لباس طلایی از جملۀ آثار کشف شده بودند. بقایایی از کیسه‌های پارچه‌ای حاوی این اشیاء نیز پیدا شد.
قدمت سکه‌ها به زمان والدمار دوم، پادشاه دانمارک می‌رسد که بین سال‌های ۱۲۰۲ تا ۱۲۴۱ میلادی حکومت می‌کرد. برجسته‌ترین اشیاء این مجموعه دو گوشوارۀ طلایی مرصع با انواع سنگ‌های قیمتی هستند. گوشواره‌ها به سبک جواهرسازی بیزانسی ساخته شده‌اند و احتمالا حدود ۱۰۰ سال قدیمی‌تر از سکه‌ها هستند.
سنجاق لباس طلایی و مدوّری که به شکل سکه ساخته شده نیز مورد جالب توجه دیگری است که در این مجموعه یافت شده. شکل
محلی که این کشف در آن صورت گرفته در حدود ۱۰۰۰ سال قبل یعنی در عصر وایکینگ‌ها یک شهر مهم تجاری با نام هدیبی (Hedeby) بوده که مسیر تجارت بین اسکاندیناوی و سایر بخش‌های اروپا از آن‌جا عبور می‌کرده است. احتمالا این گنجینه در زمان حملۀ اسلاو‌ها به این منطقه در زیر خاک مدفون شده است.