چین سومین کشور پس از کانادا و آمریکاست که قادر به ارائه یک سامانه کامپیوتری کامل با استفاده از فناوری کوانتومی است.
این اولین تأیید رسمی استفاده از این فناوری پیشروست که از ذرات عنصری به نام کیوبیت برای جایگزینی ۰ و ۱ مورد استفاده در محاسبات سنتی استفاده می‌کند. هیچ جزئیاتی از کاربر یا برنامه‌های بالقوه رایانه ارائه نشده است.
انتظار می‌رود قدرت محاسباتی بی‌نظیر فناوری کوانتومی زمینه‌های زیادی را متحول کند، اما چالش‌های فنی متعدد آن، برخی از دانشمندان را به این باور رسانده است که با یک ماشین عملی، اگر نگوییم دهه‌ها، هنوز سال‌ها فاصله وجود دارد.
پردازنده‌های کوانتومی قبلی – سایکامور گوگل و کامپیوتر کوانتومی فوتونیک جیوژانگ که در هفی، استان آنخویی ساخته شد – توانایی خود را در پیشی گرفتن از رایانه‌های کلاسیک در حل سؤالات ریاضی خاص ثابت کرده‌اند. اما، آن‌ها مستقیماً با هیچ مشکلی که در شرایط واقعی تولید یا زندگی ایجاد می‌شود مطابقت نداشته‌اند.
بنا به نظر کارشناسان این فناوری طی سه تا پنج سال آینده مزایای قابل‌توجهی در زندگی روزمره ایجاد خواهد کرد.
کامپیوتر‌های کوانتومی می‌توانند به عنوان شتاب دهنده عمل کنند. برای مثال، محاسبه یک مشکل ممکن است به ۱۰ ابرکامپیوتر سنتی در ماه نیاز داشته باشد. اگر یک کامپیوتر کوانتومی به گروه محاسباتی اضافه شود، ممکن است زمان محاسبه به سه تا هفت روز کاهش یابد.
کامپیوتر‌های کوانتومی همچنین دارای مزایای ذاتی در توسعه مواد و دارو‌های جدید هستند که با استفاده از محاسبات مقیاس اتمی توصیف شده توسط مکانیک کوانتومی ساخته می‌شوند. استفاده از ابزار‌هایی که از مکانیک کوانتومی برای مطالعه دنیای کوانتومی پیروی می‌کنند، کارآمدتر از رایانه‌های سنتی است.
کامپیوتر‌های کوانتومی با استفاده از دو مسیر فنی بسیار متفاوت ساخته شده‌اند. نسخه ابررسانا می‌تواند به راحتی از پدیده‌های کوانتومی مانند برهم نهی و درهم تنیدگی استفاده کند، اما باید در دما‌های بسیار سرد عمل کند.
در مقابل، رایانه‌های کوانتومی نیمه‌رسانا از فناوری تراشه‌ای استفاده شده در محاسبات کلاسیک استفاده می‌کنند و تجهیزات و مهارت‌های مورد نیاز نیز بسیار سازگار هستند.
امروزه محاسبات کوانتومی چینی فراتر از تحقیقات علمی صرف شده و به مرحله‌ای رسیده که در آن بر فناوری مهندسی نیز تاکید شده است.
شرکت‌های تولیدی این رایانه‌ها ممکن است تا ۱۰ سال آینده سودآور نباشند. اما هدف روشن است: توسعه یک کامپیوتر کوانتومی مهندسی شده که بتواند به صورت تعاملی توسط کاربران مورد استفاده قرار گیرد تا چین قابلیت‌های محاسبات کوانتومی مستقل و قابل کنترلی داشته باشد.