شهیدی که گفت: مرا در گلزار شهدا بخاک بسپارید تا در میان آنها کمى آرام بگیرم.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز کهگیلویه و بویراحمد، شهید جبار خدامیان سال ۱۳۴۸ در روستای طولیان از توابع بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه دیده به جهان گشود. شهید جبار خدامیان در ۱۶ اسفند سال ۶۶ به آرزوی دیرینه اش شهادت نایل آمد. آرامگاه این شهید والامقام واقع در گلزار شهدای زادگاهش روستای طولیان محل زیارت عاشقان و دوستداران شهداست گذری کوتاه بر وصیتنامه شهید و لاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون بخدا قسم که جز رضاى خدا و براى پاک کردن گناهانم براى چیز دیگرى به جبهه نیامدم، بارالها این جبهه رفتن را از من بپذیر و نگذار که بار دیگر نفسى در سینه ام باشد تا به این محل بیایم. خدایا اى خداى از همه مهربانتر از تو میخواهم که گناهانم را ببخشى و مرا در رده شهیدان قرار بدهى. اینک اى مادرم از تو میخواهم که شیرت را حلالم کنى و بدی هایى که از من دیدى را به بزرگوارى خودت ببخشى، مادرجان، چون تو مادرى مهربان براى من و من فرزندى بد براى تو بودم مرا حلال کن، زیرا که خدا دل شما را رحیم ساخته است. اینک اى برادران و اى خواهرانم که شما هریک بنوبه خودتان مربى و معلم من هم بعنوان یک شاگرد در میان شما زندگى مى کردم، بعنوان یک شاگرد و یک برادر از شما مى خواهم که بدی هایى را که از من دیده اید به بزرگوارى خود ببخشید و اگر این فریضه بزرگ نصیبم شد مادرم را دلدارى بدهید، نباید کسى شما را دلدارى بدهد و به همه اقوام و خویشان و همسایگان و همشهریان سلام مى رسانم به محصلان مدرسه هاى ابتدائى و راهنمائى سلام مى رسانم و به آنها سفارش مى کنم که قلم را روى کاغذ براى خدا بکشید و حتى اگر یک نقطه بر روى کاغذ بر جاى بگذارید براى خدا باشد، اول خدا را در نظر داشته باشد. اگر این فریضه نصیبم شد با جسد خونین و با لباس فرم خونین در گلزار شهداى طولیان بخاک بسپارید تا در میان آنها کمى آرام بگیرم در آخر از مادر و خواهران و برادرانم مى خواهم که خدا را شکر کنند که هم آرزوى من این است و هم خواست خداست. منبع: بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد