اعمال «امّ داوود» یا عمل اِستفتاح، اعمالی ویژه است که در نیمه ماه رجب انجام می‌شود.
تاریخچه عمل امّ داوود
امّ داوود، مادر داوود بن حسن مثنّی، فرزند، امام حسن مجتبی علیه السّلام است. بنابر این، داوود نوه آن حضرت به شمار می‌رود.
داوود از اصحاب امام باقر و امام صادق علیهما السّلام و برادر رضاعی پیشوای ششم می‌باشد؛ زیرا مادر داوود افتخار دایگی امام صادق علیه السّلام را کسب کرد.
منصور، خلیفه عباسی داوود را به زندان افکند. امام صادق علیه السّلام نیز دعای معروف به عمل امّ داوود را برای رهایی داود از زندان به وی آموخت و خداوند به برکت آن دعا او را از زندان نجات داد.
در روایات شیعه تاکید شده است که به جا آوردن عمل امّ داوود برای برآورده شدن نیاز‌ها و رفع گرفتاری‌ها و نیز آمرزش گناهان، به ویژه در ماه رجب مستحب است.
کیفیت انجام
روز‌های سیزده، چهارده و پانزدهم ماه را روزه بگیرد و هنگام زوال (ظهر) روز پانزدهم غسل کند و نماز ظهر و عصر را همراه با نمازهای ناقله آن دو با رکوع و سجود و قنوت نیکو بگزارد و بین نماز ظهر و عصر صد مرتبه «یاقاضیَ حوائِجِ الطّالبین» بگوید.
پس از نماز عصر در حالی که رو به قبله دارد صد مرتبه سوره حمد و توحید و ده مرتبه آیة الکرسی و سپس سوره‌های انعام، بنی اسرائیل، کهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، دخان، فتح، واقعه، ملک، قلم و انشقاق تا آخر قرآن را تلاوت کند و در صورت عدم توانایی بر تلاوت سوره‌های یاد شده به جای آن‌ها سوره توحید را هزار بار تکرار کند.
پس از آن رو به قبله دعای وارد شده (دعای ام داود) را بخواند. پس از خواندن دعا به سجده رود و گونه‌های خود را به خاک بمالد و دعای وارد شده را بخواند و سعی کند اشک هر چند یک قطره بر چشمانش حلقه زند؛ زیرا این حالت، نشانه اجابت دعا است.
هرکس بخواهد می‌تواند این عمل را با کیفیت یاد شده در هر ماه به جا آورد.
خواندن این دعا در روز عرفه نیز سفارش شده است.