هر پیاز خاصیت، طعم، تندی و تیزی خاص خودش رو دارد به همین دلیل هم کاربردش در آشپزی متفاوت است.
بیشتر بخوانید: پیاز بخورید تا سالم بمانید..
پیاز زرد
معروف‌ترین عضو خانواده پیازهاست که پوست قهوه‌ای طلایی دارد و لایه‌های داخلی آن هم سفید یا سفید مایل به زرد است. این نوع بوی تند و تیزی دارد و بهترین گزینه برای پخت و پز محسوب می شود.
این پیاز‌ها به طور معمول بین بهار تا پاییز کشت و برداشت می شود، ولی آن ها رو در انبار‌ها نگهداری میکنند، این پیاز‌ها ماندگاری خیلی بالایی دارند، آن ها رو باید در جای خنک و تاریک نگهداری کنید. به همین دلیل در تمام فصول در بازار موجود است. پیاز زرد حکم شلوار جین رو در دنیای پیاز‌ها داره، در همه‌ی کشور‌ها شناخته شده است و در همه‌ی غذا‌ها هم می شود از آن استفاده کرد.
ویدالیا یا پیاز شیرین
این پیاز در اصل آمریکایی و اولین بار در منطقه‌ی جنوب شرقی جورجیا کشت شده است. این نوع، شیرین، ترد و آبدار است و کمی طعم آن به تندی میزند. به خاطر طعم شیرین و قندی که دارد برای درست کردن پیاز کاراملی عالی است. همچنین پیاز‌های ویدالیای بزرگ یک انتخاب خیلی خوب برای درست کردن حلقه‌های پیازسوخاری محسوب می شوند.
این نوع رنگی زیبا با پوشش مخملی قرمز مایل به بنفش که مغز سفید رنگی دارد. به دلیل طعم ملایم و شیرینش بهترین گزینه برای مصرف به صورت خام است. پیاز قرمز نسبت به پیاز سفید و زرد، فلاونوئید‌ها و فیبر بیشتری دارد. به خاطر رنگ زیباش می‌تونید برای تزیین بشقاب غذا از آن استفاده کنید.
برای کبابی کردن، سالاد و ساندویچ‌ها هم انتخاب مناسبی است. این پیاز هم در تمام فصول سال در بازار موجود است و به مدت ۳ تا ۴ ماه میتوانید به راحتی در دمای خانه نگهداری کنید.
پیاز سفید
این پیاز پوستی کاملا سفید رنگ و طعمی ملایم و خنک دارد. فرق نوع سفید و زرد در این است که پیاز سفید، شیرین‌تر و موندگاری کمتری رو نسبت به پیاز زرد دارد. به طور کلی نوع سفید و قرمز بخاطر قند بیشتری که دارند نسبت به پیاز زرد عمرشان کوتاه تر است.
از نظر کاربرد تقریبا مثل پیاز قرمز است، می شود آن را خام خورد و یا در سالاد‌ها و دیپ‌ها از آن استفاده کرد. این پیاز برای غذا‌های مکزیکی بهترین گزینه است. پیاز‌های سفید کوچک در سوپ، کاسرول و تاس کباب استفاده می شود، این نوع به پیاز آبپز معروف است.
پیاز گلابی شکل
این پیاز‌ها کوچیک و شیرین هستند و طعم خاص و لذیذی دارند. در رنگ‌های سفید، زرد و قرمز در بازار وجود دارند، ولی رنگ سفید آن رایج ترند. این پیاز‌ها در ابتدا در آلمان و ایتالیا در باغچه‌های خانگی کشت می شدند. بزرگترین ناراحتی در مورد استفاده از پیاز‌های تازه گلابی شکل، پوست کردن آنهاست. برای راحتی کار آنها را داخل آب جوش بندازید و به راحتی با انگشتانتان پوست های آنها را جدا کنید. این پیاز‌ها انتخاب مناسبی برای ترشی، کبابی کردن، بخارپز کردن و استفاده در تاس کباب هستند.
پیازچه یا پیاز سبز که برگ‌های سبز بلندی داردو یک پیاز کوچیک و کشیده در انتهایش قرار دارد. ما ایرانی‌ها معمولا از پیازچه در سبزی خوردن استفاده میکنیم و با برگ‌های آن کوکو درست میکنیم. قسمت سفید رنگ پیازچه تند و تیز‌تر است و میتوانید آن را با زنجبیل و سیر ترکیب کرده و برای طعم دار کردن غذا‌ها ازش آن استفاده کنید، همچنین از برگ‌های پیازچه در سالاد هم می شود استفاده کرد.
پیاز بهاری
خیلی شبیه به پیازچه هستند با این تفاوت که پیازی که در انتهای برگ‌های سبز رنگ دیده می شود، بزرگ‌تر و گرد‌تر است. در واقع این یک نوع خاص از پیاز نیست بلکه همان پیاز‌های زرد، قرمز و سفید هستند که زودتر از موعد برداشت شدند. این‌ها رو میتوانید به صورت کباب شده مصرف کنید و برگ آنها هم برای کوکو درست کردن بسیار مناسب است.
تره فرنگی هم یکی از انواع پیاز محسوب می شود و اگر طعم خاص آن را دوست داشته باشید، برای تهیه سوپ‌های خامه‌ای و یا کوکو عالی و خوش طعم هستند.
شلوت یا شالت
شلوت یکیا از انواع پیاز که با لایه‌های ارغوانی روشن، یکی از سبزیجاتی است که معمولا آن را دست کم می‌گیرند. این پیاز طعم خوشمزه و تندی دارد اما بعد از خوردنش دهان بوی بدی میگیرد. یک انتخاب مناسب برای استفاده در تهیه انواع سس‌ها به خصوص سس‌هایی که سرکه دارند است. باید آن را رو ریز خورد کنید و در سرکه بریزید تا مثل ترشی رسیده بشنود. شلوت برای پخت و پز هم مورد استفاده قرار میگیرد، ولی هرگز نباید این پیاز رو سرخ کنید، چون تلخ می شود.