بر اساس مقایسه آمار منتشر شده از تعداد بانوان تحصیل کرده قبل و بعد از سال ۵۷؛ تاثیر انقلاب اسلامی بر افزایش میزان تحصیلات در بانوان مشهود است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، موضوع تحصیلات زنان، قبل و بعد از انقلاب یکی از موضوعات مهم در ارزیابی کارآمدی جمهوری اسلامی است. براساس آمار منتشر شده، پیش از انقلاب به تحصیلات زنان اهمیت داده نمیشد و این قشر جامعه نقش کم رنگی در جامعه داشتند، اما پس از انقلاب اسلامی همه چیز تغییر کرد و تحصیلات زنان مهم دیده شد. آمارها نشان میدهد در سال ۱۳۶۴، بین ۶۰ تا ۸۰ درصد زنان بالای ۱۵ سال بیسواد بودند، اما در سال ۱۳۸۸ این آمار به ۲۰ درصد رسیده است. در این رابطه انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره وضعیت سواد زنان در کشور گفته: «رشد و پیشرفت زنان در عرصههای مختلف جامعه پس از انقلاب اسلامی بسیار چشمگیر بوده است؛ به طوری که وضعیت سواد قبل از انقلاب ۳۵ درصد بوده که این رقم اکنون به بیش از ۹۵ درصد رسیده است.»
رشد تحصیلی زنان رشد جامعه را به دنبال دارد. در حالی که در سال ۱۳۵۰ نسبت دختران در حال تحصیل در مقطع ابتدایی به پسران نزدیک به ۳۵ درصد بوده است. این عدد در سال ۱۳۹۳ به ۵۰ رسیده است که نشان دهنده توازن و برقراری عدالت آموزشی بین پسران و دختران در کشور میباشد.
علاوه بر آن حضور دانشجویان زن در دانشگاههای ایران به عنوان یکی از شاخصهای آماری برای نشان دادن تفاوت جایگاه حضور بانوان در این عرصه آموزشی است که طبق آمارهای موجود در سال ۱۳۵۰ تنها بیش از ۲۵ درصد دانشجویان موسسات آموزشی و دانشگاههای ایران را زنان تشکیل میدادند.
همچنین آمارهای حضور زنان در دانشگاهها در سال ۱۳۵۴ به عدد ۲۹ درصد و در سال ۱۳۵۷ به حضور ۳۸ درصد بانوان در عرصه موسسات آموزشی بوده است که این یکی از مهمترین شاخصهای ارزیابی در زمینه حضور بانوان در بخش آموزش به شمار میرود.
پس از انقلاب و با ارتقای جایگاه بانوان در عرصه آموزشی نیز حضور زنان به بالاترین رشد رسیده است به گونهای که اکنون در آموزش عالی زنان ۵۶ درصد از دانشجویان دانشگاههای دولتی کشور را تشکیل میدهند.
از طرفی افزایش نسبت زنان عضو هیات علمی در دانشگاههای علوم پزشکی به ۳۴ درصد رسیده است و رسیدن این نسبت به عدد بیش از ۳۳.۳ درصد برای زنان عضو هیات علمی در سایر دانشگاههای کشور از دیگر موارد مربوط به درخشش بانوان ایرانی پس از پیروزی انقلاب بوده است.
رسانههای معاند مدعی هستند که در دوره پهلوی، تحصیل و جایگاه زنان در جامعه ایران مهم بوده است و با دروغهای رنگارنگ این ادعا را آب و تاب میدهند. اما در یکی از فیلمهایی که از محمدرضا پهلوی در شبکههای مجازی منتشر شده به خوبی مشخص است که او هیچ اهمیت و ارزشی برای زنان قائل نبوده است؛ در این فیلم در حالی که محمدرضا پهلوی در کنار فرح دیبا، همسرش نشسته است در پاسخ به این سوال خانم خبرنگار که «آیا به نظرش زنان، هوش و توان برابر با مردان دارند یا نه؟» گفته: «معمولا عقل زنان کمتر است. البته استثناء هم وجود دارد.»!
او همچنین در پاسخ به این سوال که «آیا فرح دیبا، همسرش میتواند مانند مردان کشور را اداره کند؟» گفته: «نمیخواهم جواب دهم.»
این مصاحبه نشان میدهد که آمار فاجعه بار از بیسوادی زنان در دوران پهلوی ناشی از چه تفکر و دیدگاهی بوده و تا چه میزان توانمندی زنان در آن دوره نادیده گرفته شده است.
اما پس از انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) درباره نقش زنان در جامعه فرمودند: «نقش زنان در جامعه بالاتر از نقش مردان است برای اینکه زنان علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعال در همه ابعاد هستند قشرهای فعال را در دامن خودشان تربیت میکنند.» از دیدگاه امام خمینی خانواده اولین و مهمترین جایگاه تربیتی بشر و محل بروز و ظهور عواطف انسانی و رکن عمده جامعه است. اگر زن در جامعه بتواند به علم و معرفت و کمالات معنوی و اخلاقی که خدای متعال و آیین الهی برای همه انسانها به طور یکسان در نظر گرفته است، برسد، تربیت فرزندان بهتر خواهد شد و محیط خانواده گرمتر و باصفاتر خواهد شد و جامعه پیشرفت بیشتری خواهد کرد.
از دیدگاه امام خمینی (ره) زن نه فقط با حضور مثبت و سازنده خود در جامعه، بلکه با حضور در روان و ذهن مردان و فرزندان در خانواده و در نهایت با حضور در روحیات جامعه، مسیر اصلی جامعه و تکامل انسانی را تعیین میکند. بنابراین، زنان در هر جامعهای تعیین کننده مسیر حرکت آن جامعه هستند.
آنچه مشخص است، پس از انقلاب اسلامی ایران یک تحول اساسی در تحصیل زنان ایجاد شد و با افزایش تعداد دانشجویان زن، بسیاری از کرسیهای استادی آموزش عالی نیز به آنها اختصاص داده شد. رشد تحصیلی زنان تا جایی پیش رفت که یک وزیر زن در دهه هشتاد سکانداری وزارت بهداشت را بر عهده گرفت. حالا شاهد آن هستیم که بسیاری از پزشکان و فارغ التحصیلان رشتههای گوناگون، زنان هستند و آنها پس از انقلاب، در کنار حفظ ارزشهای ایرانی و اسلامی حضور پررنگی را رقم زدند و این یک دستاورد بزرگ در ایران بعد از انقلاب است.
انتهای پیام/