تک فرزندی معایبی دارد که تاثیر بد آن بیشتر به فرزند بر می‌گردد.
توجه والدین به تک فرزندها
معمولا تک فرزندها نسبت به سایر کودکان از جانب والدین تحت توجه بیشتری قرار می‌گیرند. البته خانواده‌هایی هم هستند که پدر و مادر به دلیل مشغله‌های کاری زیاد توجه زیادی به تک فرزندها ندارند. تک فرزندها به دلیل نداشتن برادر یا خواهر احساس حسادت نمی‌کنند و مجبور به تلاش برای جلب توجه والدین خود نیستند. در مرکز توجه بودن سبب می‌شود تا تک فرزندها در آینده برای به دست آوردن موقعیت‌های اجتماعی، شغلی، عشق و... تلاش زیادی نکنند و در زندگی با ناکامی‌های زیادی مواجه شوند. از سوی دیگر توجه زیاد به تک فرزندها سبب می‌گردد تا احساس امنیت و اعتماد به نفس در آنان بالا برود.
تک فرزندی و مهارت‌های ارتباطی
باز بودن خانواده و زیاد بودن ارتباط تک فرزندها با سایرین به خصوص هم سن و سالانشان در این میان نقش مهمی را ایفا می‌کند. تک فرزندانی که دوستانشان را به منزلشان دعوت می‌کنند و به منزل آن‌ها می‌روند یا با دختر عموها، پسر خاله‌ها و دیگر همسن‌ها در ارتباط هستند در برقراری ارتباط با سایر هم سن و سالانشان کمتر دچار مشکل می‌شوند.
اما تک فرزند‌هایی که بیشتر وقت خود را در خانه می‌گذارنند و والدینشان تمایل به برقراری ارتباط با سایرین را ندارد، معمولا لوس، مغرور و گوشه گیر خواهند بود. قطعا دوستان جایگزین خواهر و برادر نمی‌شوند اما به هر حال می‌توانند همراه تک فرزند شما ساعات خوشی را بسازند و به تقویت مهارت‌های ارتباطی او کمک کنند.
تک فرزندی چه تأثیری بر روحیه رقابتی دارد؟
تک فرزندها، خواهر یا برادری ندارند تا با او رقابت کنند. بازی‌ها یا دعواهای کودکانه با همشیر را تجربه نمی‌کنند. یادگیری مهارت‌های کنار آمدن با احساس حسادت اهمیت ویژه ای دارد. نداشتن چنین تجربه‌هایی باعث می‌شود فرصت کمتری برای پرورش توانایی‌های کنترل و مدیریت در کارهای خود را داشته باشند. از طرفی داشتن روحیه رقابت برای برخورد با مسائل اجتماعی در آینده الزامی است. داشتن خواهر و برادر به درک مفهوم رقابت و پافشاری برای رسیدن به هدف به کودکان کمک می‌کند و... منبع:آپارات/ مشاور تربیت کودک