مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد باکتری واقعا پلاستیک را می‌خورد.
بر اساس یک الگوی مطالعاتی با استفاده از پلاستیک در آب دریا که بطور مصنوعی در آزمایشگاه ایجاد شده، محققان می‌گویند باکتری‌ها می‌توانند حدود یک درصد از پلاستیک تغذیه شده را در سال به CO۲ و سایر مواد بی ضرر تجزیه کنند. البته تاکید می‌کنند این امر مطمئناً راه حلی برای مشکل پر شدن آب اقیانوس‌ها از مواد پلاستیکی نیست. اما می‌تواند به بخشی از این سؤال که پلاستیک‌های گم شده در اقیانوس‌ها کجا هستند، پاسخ دهد.
آن‌ها می‌گویند این آزمایش‌ها تنها تکه‌ای از یک پازل هستند. برای کشف اینکه آیا باکتری‌های حیات وحش نیز پلاستیک را در طبیعت می‌خورند، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
تحقیق دیگری که اخیرا انجام شده درباره نحوه تجزیه پلاستیک‌های سطح اقیانوس توسط نور خورشید است. میکرو پلاستیک‌های شناور به ذرات نانوپلاستیک نامرئی و کوچک‌تر تجزیه و در آب پخش می‌شوند و همچنین به ترکیباتی تبدیل می‌شوند که می‌توانند به طور کامل توسط باکتری‌ها تجزیه شوند.
به گفته محققان حدود ۲ درصد از پلاستیک‌های شناور در آب اقیانوس‌ها احتمالا به همین روش در هر سال از بین می‌روند.