با رعایت چند نکته، از چاقی شکمی پیشگیری کنیم.
چاقی شکمی خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها از جمله بیماری قلبی و عروقی، دیابت، بیماریهای کبدی و برخی از انواع سرطانها را افزایش میدهد.
حتی افرادی که وزن آنها در محدوده طبیعی است چنانچه دچار چاقی شکمی باشند باز هم در معرض بسیاری از بیماریها قرار دارند.
یکی از روشهای آسان برای تشخیص چاقی شکمی، اندازهگیری دور کمر است. این اندازه در نژاد ایرانی در بانوان و آقایان اگر ۹۰ ساتی متر و بیشتر باشد، به عنوان چاقی شکمی در نظر گرفته میشود.
راهکارهای موثر برای پیشگیری و بهبود چاقی شکمی:
*پرهیز از مصرف چربیهای ترانس
چربیهای ترانس از طریق افزودن اکسیژن به چربیهای غیر اشباع برای ثبات بخشیدن به آنها تولید میشود. مهمترین منبع اسیدهای چرب ترانس، روغنهای جامد، کره گیاهی (مارگارین) و روغنهای قنادی است که در تهیه انواع شیرینیها و بیسکویت استفاده میشود.
*مصرف رژیم غنی از پروتئین
پروتئین یک ماده مغذی بسیار مهم برای مدیریت وزن است. مصرف کافی پروتئین در رژیم غذایی باعث کاهش اشتها، افزایش احساس سیری و بالا بردن سوخت و ساز بدن میشود. مطالعات مختلف نشان میدهد افرادی که مقادیر زیادی پروتئین مصرف میکنند، کمتر دچار چاقی شکمی هستند. ماهی، تخم مرغ، لبنیات و حبوبات از منابع خوب پروتئین است.
*پرهیز از مصرف نوشیدنیها و خوراکیهای با قند بالا
رژیم غذایی سرشار از قندهای افزوده منجر به تجمع چربی در شکم میشود؛ بنابراین مصرف خوراکیها و نوشیدنیهای با قند بالا مانند کیک، آب نبات، شکلات، نوشابههای گازدار، آبمیوهها و نوشیدنیهای انرژی زا باید را محدود کنیم.
*مصرف مواد غذایی غنی از فیبر
فیبر ماده گیاهی غیر قابل هضم است. فیبر به ویژه فیبرهای محلول، سرعت حرکت غذا را از طریق سیستم گوارش کاهش میدهد و در نهایت منجر به احساس سیری طولانی مدت و کاهش اشتها میشود.
تحقیقات نشان داده است افرادی که فیبر بیشتری استفاده میکنند، کمتر دچار چاقی شکمی میشوند. بهترین راه برای دریافت فیبر بیشتر، مصرف مقدار فراوان غذاهای گیاهی از جمله سبزی و میوه، حبوبات و همچنین غلات کامل (سبوس دار) است.
*حذف نکردن وعده صبحانه
مصرف صبحانه میتواند ناشتایی طولانی مدت را کاهش دهد. با این حال، هر چه زمان ناشتایی طولانیتر شود، ترشح و غلظت هورمون ایجاد کننده گرسنگی (گرلین) در بدن بیشتر میشود که میتواند فرد را به دریافت مواد غذایی بیشتر از حد نیاز تشویق کند.
*داشتن فعالیت بدنی منظم
ورزشهای هوازی مانند پیادهروی، دویدن و شنا میتوانند باعث کاهش عمده چربی شکمی شود.
*کنترل استرس
«کورتیزول» هورمونی است که در مواقع استرس از آدرنال یا غدد فوق کلیوی تولید شده و به بدن کمک میکند برای پاسخ به استرس آماده شود، اما مقادیر بالای این هورمون علاوه بر ایجاد پرخوری در فرد میتواند منجر به تجمع چربی در ناحیه شکم شده و چاقی شکمی را به وجود بیاورد.