سلام بر فاطمه (س) بهانه خلقت که یازده ستاره درخشان را در آسمان امامت و ولایت مادری کرد.
نگاهی گذرا بر زندگانی کوتاه و پر برکت ریحانه رسول الله (ص)
حضرت فاطمه (س) در سال پنجم بعثت، ۲۰ جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد ، خدا مژده ولادت حضرت زهرا (س) را در سوره مبارکه کوثر به پیامبر (ص) داده بود و فرمود: به یقین ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.
خداوند خیر کثیر را در وجود او قرار داد و مراد از خیر کثیر نیز فرزندان علی و فاطمه است که در حقیقت بعد از رسول گرامی، آنان حافظ و موجب بقای اسلام اند.
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: دخترم را فاطمه نامیدم، زیرا خدای عز و جل او و کسی را که دوستدار او باشد از آتش جدا و دور کرده است.
برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه و مرضیه ذکر شده است. ام الحسین، ام الحسن، ام الائمه و ام ابیها از جمله کنیههای بانوی دو عالم است.
حضرت زهرای اطهر (س) بانوی بزرگواری که مظهر کمالات الهی و برترین اسوهی انسانها به ویژه زنان هستند، از نظر عفاف و حجاب الگوی بی نظیری هستند.
با دقت در سیره و زندگانی آن حضرت به اوج عظمت ایشان میتوان پی برد.
به تعبیر امام خمینی (ره)، حضرت صدیقه طاهره (س) الگوی هر انسان آزادهای است. هرکس که بخواهد اصالت و انسانیت خودش را حفظ کند باید از زهرا (س) الگو بگیرد.
حضرت زهرا (س) افتخاری است برای همه عالم، نه فقط برای شیعه، بلکه آن حضرت الگویی برای تمامی اعصار قرنها به شمار میرود؛ و چه زیبا سالروز بهانه خلقت به نام روز زن و مادر نامگذاری شده، بانویی که در جایگاه همسری و مادری الگویی برای تمام زنان عالم و در تمامی عرصهها است.