سالروز ولادت گل سرسبد آفرینش،یاس نبی حضرت فاطمه زهرا (س) ، روز زن و گرامیداشت مقام مادر بر همگان مبارک باد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران، بیستم جمادی الثانی سالروز ولادت دخت نبی مکرم اسلام، مادر امامت، همسر ولایت؛ بانوی آب و آینه حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر است.
بانویی که میلادش از دامن همسر نبوت وبهار زندگی اش در خانه ولایت رقم خورد تا کانون نخستین خانواده‌ی اسلامی با نغمه‌های آسمانی و تسبیح قدسیان شود و شب میلادش را عرشیان به بانگ تکبیر و تسبیح جشن بگیرند و خداوند لقب کوثر به او عطا کند.
روزی که به پاس مقام دُردانه نبی (س)، بهانه‌ای برای قدرشناسی زنان ومادران فداکار شد.
خجسته زادروز بانوی دوعالم، ام ابیها، صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را به همه دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت شادباش می‌گوییم.
ولادت کوثر نبی
حضرت فاطمه زهرا (س) دختر پیامبر اسلام (ص) و خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) و همسر حضرت علی (ع) یکی از چهارده معصوم و جزو پنج تن آل عبا ست
در منابع تاریخی و روایی، قول مشهور درباره تاریخ تولد حضرت زهرا (س) این است که آن حضرت در بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت پیامبر (ص) در مکه معظمه چشم به گیتی گشود. عده‌ای از اهل سنت نیز عقیده دارند که ایشان قبل از بعثت متولد شده است. با توجه به روایتی که مورد تأکید فریقین است، بعد از تناول میوه بهشتی در شب معراج توسط پیامبر، نطفه حضرت منعقد گردید.
طبق روایات حضرت زهرا (س)، چون به دنیا پانهاد، به قدرت الهی لب به سخن گشود و گفت: "شهادت می‌دهم که جز خدا، الهی نیست و پدرم رسول خدا و آقای پیامبران است و شوهرم سرور اوصیاء و فرزندانم (دو فرزندم) سرور نوادگان هستند.
ازدواج و فرزندان حضرت زهرا (س)
وقتی حضرت زهرا (س) به سن ازدواج رسید، افراد زیادی از صحابه پیامبر (ص) و بزرگان و سرشناسان مسلمان از ایشان خواستگاری کردند. از جمله این افراد ابوبکر و عمر بودند، لیکن پیامبر اسلام (ص) در جواب آنان فرمودند: "در مورد فاطمه منتظر فرمان الهی هستم. "
پس از آن، خویشاوندان از علی (ع) خواستند تا حضرت زهرا (س) را از پیامبر خواستگاری کند؛ لذا علی (ع) شخصا به حضور پیامبر (ص) شرفیاب شد؛ ولی شرم و حیا مانع از سخن گفتن ایشان گردید. پیامبر (ص) پرسید: اباالحسن چه می‌خواهی؟ و علی (ع) همچنان ساکت بود تا پیغمبر (ص) سه بار سؤال خود را تکرار نمود. سپس فرمود: گویا فاطمه (س) را می‌خواهی؟ علی (ع) جواب داد: آری؛ و بنابر نقل دیگری علی (ع) به پیامبر (ص) عرض کرد: «پدر و مادرم فدای تو باد. تو می‌دانی که مرا در کودکی از پدرم "ابوطالب" و مادرم "فاطمه بنت اسد" گرفتی و در سایه تربیت خود پرورش دادی و در این پرورش از پدر و مادر بر من مهربان‌تر بودی و از سرگردانی و شک که پدران من دچار آن بودند، رها نمودی. تو در دنیا و آخرت تنها اندوخته من هستی. اکنون که خداوند مرا به وسیله تو نیرومند ساخته است، می‌خواهم به زندگی خود سامان بدهم و ازدواج کنم. من برای خواستگاری فاطمه آمده ام. آیا قبول می‌کنی؟»
" سپس به خانه رفت و به دخترش فرمود: "علی تو را از من خواستگاری کرده است، تو پیوند و سبقت او در اسلام را می‌دانی و از فضیلت او آگاهی. حضرت زهرا (س) بدون آن که صورت خود را برگرداند، خاموش ماند. پیامبر (ص)، چون آثار خشنودی را در چهره او دید، فرمود: الله اکبر، سکوت او نشانه رضایت اوست.
پیامبر بار‌ها به "سلمی" فرمود: «من فاطمه را به علی تزویج نکردم، بلکه خدا فاطمه را به علی تزویج نمود.» و نیز "عایشه" از رسول اکرم (ص) نقل می‌کند که آن حضرت به فاطمه زهرا (س) فرمودند: «ای فاطمه بشارت بر تو باد که همانا خداوند تو را بر همه زنان عالم و بر همه زنان اهل اسلام برگزیده است».
ازدواج پر برکت حضرت زهرا (س) و حضرت علی (ع) طبق نقل مشهور در سال دوم هجرت در مدینه اتفاق افتاد.
زندگی مشترک آن‌ها در سن ۹ سالگی حضرت زهرا (س) و در کمال صفا و محبت آغاز شد؛ به طوری که علی (ع) می‌فرمود:
«به خدا قسم تا فاطمه (س) زنده بود او را به خشم نیاوردم و او نیز کاری نکرد که مرا به خشم آورد.»
ثمره این ازدواج مبارک، پنج فرزند به نام‌های حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن (که در جریان وقایع پس از وفات پیامبر (ص) سقط شد)، بود.
امام حسن و امام حسین (علیهما سلام) از امامان شیعیان هستند که در دامان چنین مادری تربیت یافته‌اند و ۹ امام دیگر (به غیر از امام علی (ع) و امام حسن (ع)) از ذریه امام حسین (ع) هستند و بدین ترتیب، از طریق حضرت فاطمه زهرا (س) به رسول خدا (ص) منتسب می‌گردند. به خاطر منسوب بودن ائمه اطهار (به غیر از امیر المومنین (ع)) به آن حضرت، فاطمه زهرا (س) را "ام الائمه" (مادر امامان) می‌گویند.
حضرت فاطمه زهرا (س) در نزد شیعیان اگر چه امام نیست، اما مقام و منزلت او نزد خداوند و در میان مسلمانان به خصوص شیعیان، نه تنها کمتر از سایر ائمه نیست، بلکه آن حضرت همتای امیر المومنین (ع) و دارای منزلتی عظیم‌تر از سایر ائمه طاهرین (ع) است.
اگر بخواهیم مقام علمی حضرت زهرا (س) را درک کنیم و به گوشه‌ای از آن پی ببریم، شایسته است به گفتار او در خطبه فدکیه بنگریم؛ چه آنجا که استوارترین جملات را در توحید ذات اقدس ربوبی بر زبان جاری می‌کند که سندی محکم بر اقیانوس بی‌کران علم اوست.
از دیگر شواهدی که به آن وسیله می‌توان گوشه‌ای ازعلو مقام حضرت فاطمه زهرا (س) را درک نمود، مراجعه زنان و یا حتی مردان مدینه در مسائل دینی و اعتقادی به آن بزرگوار است که در فراز‌های گوناگون تاریخ نقل شده است.
همچنین استدلال‌های عمیق فقهی فاطمه (س) در جریان فدک، به روشنی بر احاطه حضرت زهرا (س) بر سراسر قرآن کریم و شرایع اسلامی دلالت می‌نماید.
شهادت حضرت زهرا (س)
در مورد تاریخ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) چند روایت وجود دارد که بنا بر روایتی ۷۵ روز پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) در ۱۳ جمادی الاولی (که نظر اهل سنت نیز بر همین تاریخ است) و به روایت مشهورتری ۹۵ روز پس از رحلت پیامبر اسلام (ص)، روز سه شنبه سوم جمادی الثانی در سال یازدهم هجری نقل است که بانوی نبوت و امامت ۱۸ سال از بهار زندگی شان را سپری کرده بودند.