رئیس کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و خدمات شهری شورای تهران اعلام کرد: متأسفانه در طی ۲ هفته اخیر شهروندان تهرانی به‌صورت ممتد در معرض هوای آلوده و پیامد‌های ناشی از آن قرار داشته‌اند.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، مهدی پیرهادی افزود: آلودگی هوا سبب افزایش روزافزون نارضایتی و مطالبات به حق شهروندان جریان طبیعی زندگی و بروز چالش‌های جبران‌ناپذیر اقتصادی- اجتماعی شده است.
وی تصریح کرد: با توجه به افزایش میزان آلاینده‌های شهر تهران در ۲هفته نخست دی‌ماه و نقش ۲۳دستگاهی که در این زمینه مسئولیت به عهده دارند، به‌عنوان نماینده مردم تهران درپارلمان شهری نامه‌ای به معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ارسال کرده، خواستار رسیدگی به وضعیت آلودگی هوا شده‌ام.
پیرهادی گفت: برخی از مفاد قانونی که از منظر تأثیرگذاری بر کاهش آلودگی هوا جزو اهم موارد قانونی بوده، تاکنون اقدامات اجرایی مطلوبی را در پی نداشته است .
وی خاطرنشان کرد: ماده ۴ آیین‌نامه فنی ماده ۲ قانون هوای پاک، حداقل سطح مجاز استاندارد آلایندگی را برای وسایل نقلیه تولید داخلی و وارداتی تعیین کرده است و سال ۱۳۹۷ تصویب شد که تمام خودرو‌های تولید داخلی و وارداتی از ابتدای سال ۱۴۰۱ می‌بایست دارای استاندارد آلایندگی یورو ۶ باشند اما اواخر سال گذشته هیأت دولت اصلاحیه‌ای در خصوص این ماده تصویب کرد و بر اساس آن الزام استاندارد آلایندگی یورو ۶ برای خودرو‌های تولید داخلی حذف شد.
پیرهادی همچنین ادامه داد: در تبصره ۲ ماده ۱۰ قانون ساماندهی صنعت خودرو نیز تولیدکنندگان خودرو و موتورسیکلت در کشور مکلف شده‌اند که در ازای تولید هر چهار دستگاه خودرو یا موتورسیکلت، گواهی اسقاط یک دستگاه خودرو یا موتورسیکلت معادل را برای دریافت مجوز شماره‌گذاری ارائه کند اما با پیشنهاد وزارت صمت و موافقت سازمان حفاظت محیط‌زیست الحاقیه‌ای به این تبصره اضافه شد که بر اساس آن تولیدکنندگان در صورت اخلال در شماره‌گذاری به‌دلیل کمبود گواهی اسقاط می‌توانند با پرداخت مبلغی نسبت به اخذ مجوز شماره‌گذاری اقدام کنند و این مجدداً به رکود بازار اسقاط خودرو‌های فرسوده دامن خواهد زد.
رئیس کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و خدمات شهری شورا تصریح کرد: انتشار بخارات بنزین از جایگاه‌های عرضه سوخت یکی از مهم‌ترین عوامل آلودگی هواست و یکی از مهم‌ترین راهکار‌های جلوگیری از انتشار این ترکیبات اجرای طرح کهاب (کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخارات بنزین) است. در ایران اقدامات مربوط به اجرای آن از سال ۱۳۸۵ و هم‌زمان با پیمان کیوتو شروع شد، اما تاکنون از مجموع بیش از ۳۰ انبار سوخت در کشور کمتر از ۱۰ عدد از آن‌ها در حال اجرای طرح کهاب هستند. از حدود ۱۲ هزار تانکر حمل سوخت در کشور نیز حدود ۷۰ درصد هنوز به الزامات طرح کهاب مجهز نشده‌اند. در جایگاه‌های توزیع سوخت نیز بخش دوم این طرح که تجهیز نازل‌هاست به‌هیچ‌وجه عملیاتی نشده است. به‌این‌ترتیب می‌توان گفت درصد زیادی از طرح کهاب در کشور پس از ۱۳ سال هنوز به اجرا در نیامده است.
وی ادامه داد: نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی درون‌شهری نیز یکی از مهم‌ترین راهکار‌ها برای کاهش انتشار آلاینده‌های هواست، اما متأسفانه روند نوسازی این ناوگان سال‌هاست که متوقف شده و خودرو‌های کمی وارد ناوگان حمل‌ونقل عمومی کشور شده‌اند.