یافتههای جدید محققان نشان میدهد، قرار گرفتن در معرض نوع خاصی از سم جلبکهای سبز-آبی موسوم به سیلندراسپرموپسین، بر باکتریهای روده تاثیر مخرب دارد.
سیلندراسپرموپسین نوعی سیانوباکتری است که معمولا به عنوان جلبک سبز آبی شناخته میشوند و موجوداتی هستند که از طریق فتوسنتز تغذیه میکنند که از انرژی نور و ترکیبات معدنی استفاده کرده و در انواع سیستمهای آبی یافت میشوند. عوامل استرس زای مرتبط با تغییر آب و هوا رشد بیش از حد این سیانوباکتریهای موجود در آب را افزایش میدهند، پدیدهای که به شکل گیری شکوفههای جلبکی مضر نیز شناخته میشود.
محققان قبلاً ارتباط روده-مغز-ذهن و سیانوتوکسین را به نام میکروسیستین گزارش داده بودند. در این رابطه یکی از محققان این مطالعه با استفاده از مدلهای موش، اثرات قرار گرفتن سم مضر جلبکی را بر محیط باکتریهای روده را تجزیه و تحلیل کرده و افزایش قابل توجهی در پاتوژنها را مشاهده کرد.
وی گفت: در جمعیت باکتریهای مفید این عدم تعادل در عملکردهای فیزیولوژیکی طبیعی، ثبات روده را مختل کرده و احتمالاً منجر به خطر بیشتر بیماری میشود.
پژوهشگران بیان کردند: میکروبیوم روده طیف متنوعی از میکروارگانیسمها از جمله باکتری ها، آغازیان، قارچها و تک یاختهها را در بر میگیرد که رودههای کوچک و بزرگ را مستعمره فعالیت خود میکنند. روده محل زندگی بیش از صد تریلیون باکتری است که نقش اساسی در متابولیسم، ایمنی، فیزیولوژی و تغذیه میزبان دارند.
یکی از اعضای ارشد این تحقیق در این باره گفت: تحقیقات گسترده قبلاً تغییرات در میکروبیوم روده را با شرایط متابولیک مانند چاقی، بیماری کبد، بیماری پارکینسون و موارد دیگر مرتبط کرده است. ما شاهد تحقیقات بیشتری هستیم که ارتباط بین قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند جلبکهای سبز آبی و آفت کشها را با اثرات نامطلوب بر پاتوفیزیولوژی نشان میدهد.
وی در ادامه گفت: تغییرات آب و هوا باعث ایجاد تغییرات آهسته و در عین حال نگران کنندهای در نحوه تأثیرگذاری محیط بر سلامت انسان و پیشرفت بیماری میشود. اگرچه تاکید فعلی بر این واقعیت وجود دارد که تغییر اقلیم بر اکولوژی و محیط ساخته شده تاثیر میگذارد، مطالعات کافی بر روی اثرات آن بر انسان متمرکز نشده است. عوامل استرس زای تغییرات آب و هوایی مانند جلبکهای مضر، استرس گرمایی ناشی از امواج گرمای دورهای و افزایش باکتریهای عامل وبا، همگی نقش مهمی در جمعیتهای مستعد بیماری مانند کودکان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماریهای متابولیکی دارند.
شرح کامل این پژوهش و یافتههای حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Toxins منتشر شده است.