در زبان فارسی دهها ضرب المثل وجود دارد، یکی از آنها، ضرب المثل معروف «جوجه را آخر پاییز میشمارند!» است که در رجزخوانیها و خودنماییها کاربرد دارد.
در گذشته بخشی از اقتصاد خانوار از طریق دامپروری و داشتن مرغ تامین میشد بنابراین حفظ تکثیر طیور برای خانوادهها از اهمیت بالایی برخوردار بود و تلاش برای زنده ماندن جوجهها همیشه از سوی بانوان خانه دنبال میشد. در فصل پاییز و خصوصا ماه آذر سرماهای سخت باعث تلف شدن طیور خانوارها میشد.
از این رو زنان خانه از جوجهها به خوبی نگهداری میکردند تا جوجهها زنده بمانند و با این کار نشان میدادند به اقتصاد خانوار توجه ویژهای دارند. جوجهها از نظر فرهنگی نماد آمال و آرزوهای انسانها بودند و جوجه هرکسی به آخر پاییز رسیده بود، میگفتند که او به آرزوهایش رسیده است.
در آخر پاییز و قبل از آغاز مراسم یلدا زنان خانواده تا عصر آخرین روز پاییزی جوجهها را یکی یکی میشمردند و نتیجه ۶ ماه زحمت خود را میدیدند.
پس زمانی باید یافتهها و بهرهها را قطعی و مسلّم دانست که از گذر آزمونها و رویدادها گذشته و ثبات و دوام خود را نشان داده باشند. خردمند کسی است که پایان کار را بنگرد و به نتیجه آنی کارش یا کاری فریفته نشود.