آلبی سلسته؛ رویای کلیسای ابلیسک و پرچم بر افراشته در روزاریو
۵ دلیلی که آرژانتینی‌ها خود را شایسته قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر می‌دانند.
به گزارش
گروه ورزشی خبرگزاری صداوسیما؛
یکی از قدیمی‌ترین فدراسیون‌های فوتبال در آمریکای جنوبی فدراسیون آرژانتین است فوتبالی که از سال ۱۸۹۳ با بریتانیایی‌های مهاجر به این کشور رسید و بعد از آن الکساندر واتسون هاتون اسکاتلندی پدر فوتبال در آرژانتین لقب گرفت.
آرژانتینی‌ها اولین دلیل برای پیروزی برابر فرانسه در جام جهانی را قدمت این تیم می‌دانند؛ و شعاری در مورد فوتبال کشورشان دارند که می‌گویند: این زمانی است که فوتبال، فوتبال شد.
آنها با حضور اسپانیایی‌ها و ایتالیایی‌ها در آرژانتین سبک کریولو را پایه گذاری کردند و مارادونا و مسی معلم این سبک فوتبال بودند.
دلیل دوم آرژانتینی‌ها برای ادعای قهرمانی در رقابت‌های جام جهانی ؛ " D۱۰S " این کلمه برای آرژانتینی‌ها یکی از کلمات آشناست جایی که آنها قهرمانی‌ها را از دست دادند و در سال ۱۹۳۰ به اروگوئه باختند پس از آن در سال ۱۹۷۸ و سال ۱۹۸۶ موفق شدند ۲ بار جام جهانی را به دست بیاوردند و این را مدیون کلمه " D۱۰S " هستند یعنی خدا از دنیل پاسارلا و ماریو کمپس تا مارادونا و باتیستوتا برای آنها در زمین فوتبال نقش خدا را بازی کردند شاید به همین دلیل گل با دست مارادونا به انگلیس به دست خدا معروف شد و حالا آرژانتینی‌های متعصب می‌دانند مسی همان نقش را برای کشورشان دارد و با حضور مسی قهرمانی حق آنهاست.
آنها مسی را یک رهبر می‌دانند یک سخنران در زمین فوتبال و یک فوق ستاره نادر در جهان و این رهبر قهرمانی را حق مردمش می‌داند؛ و سومین دلیل برای قهرمانی آلبی سلسته هواداران این تیم هستند پسران بد برای لقب هولیگان‌های هیستریک و لقب خوب برای آن‌هایی که تا پای جان با سرود موچاچوس به یاد مارادونا و مسی تیم را به جلو تشویق می‌کنند.
هواداران دو آتیشه‌ای که بار‌ها خشونت را هم چاشنی زیبایی فوتبالشان کرده اند قهرمانی را حق خودشان می‌دانند و برای گرفتن جام تار‌های صوتی شان را ضمانت می‌گذارند.
چهارمین دلیل آرژانتینی‌ها که فوتبال را حق خود می‌دانند هویت یکپارچه‌ای است که در این کشور به واسطه فوتبال شکل گرفته است.
آریل شر مفسر و نویسنده در این باره نوشته است: فوتبال در اینجا فضای زیادی می‌گیرد تضمینی برای فرار از مشکلات نیست، اما درونش خیلی چیز‌ها برای مردم آرژانتین دارد.
دو قطبی سیاسی در آرژانتین فقط در فوتبال است که به یک قطبی آلبی سلسته ختم می‌شود؛ و آخرین دلیل آرژانتینی‌ها برای بردن جام قهرمانی منطقه‌ای به نام ابلیسک است جایی کمتر از ۷۰ متر در مرکز بوئنوس آیرس و کلیسای مقدسی که محل جشن فوتبالی‌های آرژانتین است.
اولین بار در این منطقه جشن فوتبالی زمانی شکل گرفت و مردم بعد از قهرمانی در جام جهانی ۱۹۷۸ در این مکان جمع شدند و قهرمانی را جشن گرفتند و از آن زمان کلیسای ابلیسک مکان مقدسی برای فوتبالی‌ها آرژانتین شده است.
آرژانتینی‌های امیدوار حالا به جز کلیسای ابلیسک قصد دارند در روزاریو زادگاه مسی پرچم آرژانتین را به خدای این روز‌های فوتبالشان به اهتزاز در آورند و جشن سومین قهرمانی را با یک ستاره طلایی بگیرند.