سیاره‌ای در آسمان شب وجود دارد که در مدت ۱۸ ساعت به دور ستاره خود می‌چرخد و دارای اقیانوس عظیمی از گدازه و هسته‌ای از الماس است.
تا آنجا که ستاره شناسان می‌دانند، سیارات دور از ستاره‌های خود تشکیل می‌شوند، اما سوال اساسی این است که چه چیزی باعث مهاجرت آن‌ها به سمت ستاره‌ها می‌شود؟ تحقیقات جدید سرعت شعاعی این سیاره را هنگام حرکت به سمت ستاره میزبان خود به نام کوپرنیک اندازه گیری کرد که باعث خسوف جزئی شد. دانشمندان این کار را با استفاده از ابزاری به نام طیف سنج دقیق (EXPRES) در تلسکوپ اکتشافی لوول رصدخانه لوول در آریزونا انجام دادند.
آنچه محققان کشف کردند این بود که یانسن بر خلاف چهار سیاره دیگر که به دور ستاره می‌چرخند، در امتداد استوای ستاره به دور کوپرنیک می‌چرخد. این موضوع نشان می‌دهد که این سیاره در واقع دورتر شکل گرفته است و با نزدیک‌تر شدن، کشش گرانشی قوی‌تر کوپرنیک، مدار سیاره را تغییر داده است. قبلاً تصور می‌شد که مدار نزدیک کوتوله قرمز منجر به ناهمترازی سیارات نسبت به کوپرنیک شده است.
یکی از اعضای تیم تحقیقاتی گفت: این نتیجه واقعاً یکی از اولین محدودیت‌ها از این نوع را در مورد چگونگی تکامل سیارات با دوره فوق العاده کوتاه و چگونگی نزدیک شدن آن‌ها به یک ستاره به ما می‌دهد. این یافته بسیار مهم است، زیرا درک بهتر از نحوه شکل گیری و حرکت سیارات در طول زمان به اخترشناسان کمک می‌کند تا دریابند که محیط‌های مشابه زمین در کیهان تا چه حد معمول هستند و چقدر ممکن است حیات فرازمینی وجود داشته باشد.
محقق ارشد این مطالعه و پژوهشگر مرکز اخترفیزیک محاسباتی مؤسسه فلاتیرون (CCA) در شهر نیویورک، گفت: در پاسخ به وجود حیات در یانسن باید گفت؛ به هیچ وجه! این سیاره احتمالاً آنقدر گرم است که هیچ موجودی قادر به زنده ماندن روی سطح آن نیست.
وی در پایان اضافه کرد: ما امیدواریم که منظومه‌های سیاره‌ای مشابه سیاره‌های خودمان را پیدا کنیم و سیستم‌هایی را که کمتر شناخته شده هستند، بهتر درک کنیم.
شرح کامل این پژوهش و یافته‌های علمی درباره این سیاره در مجله تخصصی Nature Astronomy منتشر شده است.