شنبلیله یک گیاه علفی است و خواص درمانی فراوانی دارد.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، شنبلیله یک گیاه علفی است که ارتفاع آن به ۱۰ تا ۵۰ سانتی‌متر می‌رسد و برگ‌های آن به رنگ سبز روشن و دانه‌های آن تند و معطر است.
مواد مغذی موجود در این گیاه شامل؛ آهن، منگنز، مس، منیزیم، فسفر و ویتامین B۶ می‌شود، علاوه بر این برگ‌ها و دانه‌های این گیاه دارای خواص ضدمیکروبی، آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و ضدویروس است.
گیاه شنبلیله حاوی ترکیبی به نام دیوسگنین است که تولید کورتیزون و دیگر کورتیکواستروئید‌ها را که به کاهش درد مفاصل کمک می‌کند در بدن افزایش می‌دهد.
همچنین خواص ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی این گیاه درد و التهاب مفاصل را کاهش می‌دهد، مواد مغذی موجود در شنبلیله مانند آهن، کلسیم و فسفر برای استخوان‌ها و بافت‌های سالم مورد نیاز است.
مصرف شنبلیله برای افراد مبتلا به دیابت بسیار مفید است، فیبر موجود در آن موجب کاهش جذب گلوکز می‌شود، هیدروکسی ایزولوسین که یک اسید آمینه موجود در دانه شنبلیله است موجب تحریک ترشح انسولین و افزایش تعداد گیرنده‌های انسولین خواهد شد.
همچنین فیبر موجود در شنبلیله اشتها را به مقدار قابل توجهی کاهش می‌دهد و فرد با مصرف آن به مدت طولانی‌تری احساس سیری می‌کند، بنابراین به افرادی که اضافه وزن دارند توصیه می‌شود مقداری تخم شنبلیله را در آب خیس کرده و صبح روز بعد آن را به صورت ناشتا مصرف کنند.
مصرف شنبلیله به کاهش سطح کلسترول بد (LDL) کمک می‌کند و در نتیجه خطر ابتلا به تصلب شرایین، حملات قلبی و سکته قلبی را کاهش می‌دهد.
از آنجایی که گیاه شنبلیله سرشار از فیبر است، کلسترول موجود در سلول‌های خونی و شریان‌ها را تصفیه می‌کند، زمانی که کلسترول موجود در شریان‌های خونی کاهش پیدا کند خطر لخته شدن خون نیز به مقدار قابل توجهی کاهش می‌یابد.
علاوه بر این تخم شنبلیله حاوی نوعی فیبر محلول به نام "گالاکتومانان" است که مانع بروز بیماری‌های قلبی می‌شود.