رئیس اداره بیماری‌های عضلانی، اسکلتی دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت گفت: ۴۶ درصد زنان و ۲۸ درصد مردان بالای ۵۰ سال کشور دچار پوکی استخوان هستند و مصرف ویتامین دی و کلسیم از دوران کودکی تا پیری حائز اهمیت است.
وی اظهار داشت: درصد افرادی که دچار شکستگی لگن می‌شوند فوت می‌کنند و اگر زنده بمانند دچار محدودیت‌های حرکتی و معلولیت می‌شوند و به عصا احتیاج پیدا می‌کنند یا دچار تغییر شکل و انحراف در ستون فقرات می‌شوند و کیفیت زندگی آن‌ها کاهش می‌یابد.
ولی زاده تصریح کرد: بر اساس مطالعات انجام شده در کشور پوکی استخوان در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد ناشی از شکستگی‌های وارد شده بر فرد باعث مرگ و میر می‌شود و بیش از ۱۷۰ هزار مورد شکستگی ناشی از این بیماری در کشور اتفاق می‌افتد.
به گفته وی، باید تلاش کنیم افراد دچار شکستگی نشوند. اگر کسی دچار پوکی استخوان شود متاسفانه رها می‌شود و تحت درمان قرار نمی‌گیرد. باید این افراد را هم شناسایی و هم درمان کنیم، زیرا این بیماری در ۸۰ درصد موارد باعث عدم توانایی فرد شده و در ۵۰ درصد دیگر موارد باعث مشکل در راه رفتن و استفاده از عصا و کمک دیگران می‌شود.
رئیس اداره بیماری‌های عضلانی، اسکلتی دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت اظهار داشت: با توجه به اهمیت بیماری پوکی استخوان برای جلوگیری از آن و حفظ سلامت استخوان‌ها مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین، کلسیم، ویتامین D بسیار ضروری است.
ولی زاده افزود: فعالیت‌های بدنی منظم و خودداری از مصرف دخانیات نیز می‌تواند استخوان‌ها را در برابر پوکی استخوان محکم کرده و از عوارض جبران ناپذیر آن بر سلامت جلوگیری کند.
بررسی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان می‌دهد، زنان بالای ۵۰ سال (بویژه پس از یائسگی) و مردان بالای ۶۰ سال باید برای اطمینان از سلامت استخوان خود به پزشک مراجعه کنند.
حدود ۷۰ درصد (بیش از دو سوم) زنانی که در معرض خطر پوکی استخوان و شکستگی هستند برای تشخیص پوکی استخوان مراجعه نکردند و اقدامات تشخیصی برایشان انجام نشده، این مطالعات نشان می‌دهد، فاز اولیه درمان حداقل ۳ و یا ۵ سال طول می‌کشد و مهم است که افراد بدانند باید درمان خود را کامل کنند تا نتیجه مناسب بگیرند.
بر اساس این مطالعات، بیش از ۸۵ درصد زنانی که درمان را آغاز می‌کنند پیش از یک سالگی درمان خود را رها کرده و دوره درمانی را تکمیل نمی‌کنند و پایبندی به درمان وجود ندارد. در طول درمان پزشک معالج بطور مرتب اثر بخشی درمان را از طریق انجام سنجش تراکم استخوان پایش می‌کند و در صورتی که درمان اثربخشی لازم را نداشته باشد اقدامات تکمیلی انجام می‌شود.