رئیس هیئت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری ایران گفت: هرچقدر در برندسازی محصولات و ابنیه تاریخی‌مان در سطح بین‌المللی موفق باشیم، گردشگران بسیاری جذب خواهیم کرد.
وی افزود: وقتی گردشگران با یک برند شناخته شده در حوزه بین‌المللی مواجه می‌شوند با روی باز به آنجا مراجعه می‌کنند. اگر حتی بخواهند بیشتر درباره یک اثر جهانی بدانند، می‌توانند به سایت یونسکو مراجعه و درباره آن مطالعه کنند. همین موضوع به آن‌ها کمک می‌کند تا کار راهنمایان گردشگری در معرفی این آثار ساده‌تر شود و نیازی نیست راهنمایان گردشگری شروع به معرفی کنند.
محسن حاجی سعید درباره اهمیت ثبت مشترک این آثار، گفت: حوزه فرهنگی ایران وسیع است و محدود به مرزهای امروز ایران نمی‌شود. بسیاری از مواردی که در یونسکو ثبت می‌شود به واسطه این حوزه فرهنگی وسیع بوده که فرهنگ ایران را نیز شامل می‌شود. آیین‌هایی که در کشورهای دیگر به جز ایران نیز رایج است و ثبت جهانی می‌شود، نقطه ضعف نیست. ثبت جهانی میراث‌فرهنگی ناملموس به شکل مشترک با کشورها نقطه قوت است.
وی افزود: برخی اوقات می‌بینیم که می‌گویند چرا آذربایجان، ورزش زورخانه‌ای را ثبت کرده است؟ ما قبلا این را ثبت کردیم و موضوعی نیست که بخواهیم بگوییم نباید ثبت شود. فرهنگ محدود به مرز سیاسی و جغرافیایی امروز نمی‌شود. ثبت جهانی یک آیین و مراسم توسط چند کشور نقطه قوت است و نشان از اهمیت موضوع دارد.