مادرمهدی طارمی بازیکن بوشهری تیم ملی فوتبال کشورمان می‌گوید: درست است که تیم ملی نتوانست به دور بعد جام جهانی صعود کند، اما بازیکنان غیورمردانه جنگیدند.
او از کادر فنی و کسانی که برای اعزام تیم تلاش کردند، نیز قدردانی می‌کند و می‌گوید: من هم مثل همه ایرانی‌ها دوست داشتم که تیم به دور بعد صعود می‌کرد، اما بازی فوتبال است یک سرش برد و سر دیگرش باخت است؛ مهم این است که بچه‌ها غیرتمندانه بازی کردند. به طور مثال، آقای بیرانوند اگر چه مصدومیتش شدید بود، اما با وجود اینکه فکر نکنم شرایط خوبی داشت در بازی مقابل امریکا حاضر شد و مقتدرانه بازی کرد.
مادر مهدی طارمی کلامش را این طور ادامه می‌دهد: بازی‌های مهدی را به علت اضطرابی که به من دست می‌دهد نمی‌بینم. با مهدی هم چند روز پیش از بازی مقابل انگلیس ارتباط داشتم که التماس دعا داشت و من هم به او دلداری دادم. فکر می‌کنم در این بازی به علت فشار روانی که بر روی بچه‌ها بود نتوانستند نتیجه مطلوبی را که می‌توانستند به دست بیاورند، کسب کنند. ولی در بازی با ولز جبران کردند، زیرا دیدند که ملت با وجود اینکه بازی اول را باخته بودند پشتیبانشان هستند و مایه دلگرمی‌شان شد و خوب بازی کردند. در بازی سوم تیم حریف هم تیم دست و پا بسته‌ای نبود.
خانم فرشید می‌گوید: اگرمهدی گل می‌زند نتیجه کار تیمی است، زیرا فوتبال بازی گروهی است.
وی ادامه می‌دهد که مهدی هیچ وقت ناامیدی در کارش نیست وهمیشه به آینده نگاه می‌کند و کار به آنچه که پشت سر گذاشته شده فکر نمی‌کند.
مادر طارمی با اشاره به اینکه در جام جهانی بهترین تیم‌های دنیا حضور دارند، از روز بازی ایران و آمریکا می‌گوید: سه‌شنبه از صبح دلهره بازی با آمریکا را داشتم و برای نخستین بار نیمه نخست بازی را نگاه کردم با وجود همه اضطراب، اما نیمه دوم را نگاه نکردم، اما صدای گزارشگر را می‌شنیدم به مسائل فنی وارد نیستم، اما شاید اگر نیمه اول را مانند نیمه دوم بازی می‌کردند و این قدر دفاعی بازی نمی‌کردند شاید نتیجه بهتری می‌گرفتند، اما خب نشد. بازی همین است. از ته دل به آن‌ها تبریک می‌گویم به علت همت و غیرتشان.
وی معتقد است: پرچم و سرود ملی ایران نشانه هویت ما و اقتدار کشور ما است و باید با هر عقیده‌ای که داریم تا پای جان پای هویت خود بمانیم.
خانم فرشید می‌گوید: به تک تک بازیکنان افتخار می‌کنم. ولی شاید بیشتر از این در وسعشان نبود یا مصلحت الهی نبود. ان‌شاءالله در جام جهانی آینده بتوانند بهتر بدرخشند. چه مهدی در تیم ملی باشد چه نباشد دعاگوی تیم ملی خواهم بود. نه اینکه، چون فرزندم ملی‌پوش است برای موفقیت تیم ملی دعا می‌کنم بلکه سال ۱۹۹۸ که خداداد عزیزی گل مساوی را به استرالیا زد هم دعاگوی تیم ملی بودم.
او باز هم تاکید می‌کند که همه ملت ایران از جمله من دعاگوی تیم ملی هستیم، چون تیم کشورمان است و هر کسی برای تیم کشورش دعا می‌کند. برای پیشرفت و سربلندی کشورمان همیشه دعا می‌کنم.
مادر مهدی طارمی می‌گوید: امیدوار است که مهدی ناامید نشود و مقتدرانه در زمینه پیشرفت فوتبال کشورمان و نقش آفرینی در پیروزی، عزت، شرافت و سربلندی مملکتمان بیش از گذشته زحمت بکشد و پرچم ایران را با نشان الله، در هر زمینه‌ای که از دستش بر می‌آید به اهتزاز درآورد.