لوپتو اثری است که دوگانه حاشیه مرکز را به چالش کشیده، از شهر کرمان برخاسته و توانسته است مخاطبان بسیاری را جذب خود کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از هفته گذشته و از زمان اکران آثار جدید روی پرده سینما، امیدی برای بازگشت مخاطب به سالنهایی که اکرانهای ۱۰ تا ۱۵ نفرِ را تجربه میکردند به وجود آمده است. اکران لوپتو، بخارست، طبقه یکونیم و بیرو باعث رشد ۳۰ درصدی مخاطبان سینما شد، رشدی که شاید شرایط را به حالت بازنگرداند، اما قطعاً قابلتوجه و مهم است.
اما نکته مهمتر از آن نگهداشتن مخاطبی است که آشتی کرده است، ازاینجا به بعد ماجرا تنها و تنها یک متولی دارد، هنرمندان و سینماگران همان افرادی هستند که باید با ساخت درست و البته قوی باعث رشد مخاطب سینما و نگهداری از آن شوند.
اقبال از انیمیشن لوپتو اتفاقی است که نمیتوان جدای از کیفیت خودش، نام پسر دلفینی را در آن بیتأثیر دانست، مخاطب در اکران انیمیشن قبلی با یک اثر درخور توجه روبهرو شده و انیمیشن بعدی را هم به تماشا مینشیند، حالآنکه کیفیت لوپتو نیز زمین رویش مخاطب برای انیمیشن بعدی را حاصلخیز کرده است.
لوپتو اثری است که دوگانه حاشیه مرکز را به چالش کشیده، از شهر کرمان برخاسته و توانسته است مخاطبان بسیاری ر ا تهران جذب خود کند. اثری در خور، که تماشاگران کودک را راضی نگه خواهد داشت و به واسطه جذابیتهای بصری و محتواییاش مدتها ذهن آنها را به خود مشغول خواهد کرد.
سینمای ایران بیشتر از آنکه فروش را محور خود بداند باید به محتوا و کیفیت ساخت اثر اهمیت دهد، آثاری که بهیکباره فروش را افزایش میدهند و مخالف اندیشه ورزی هستند میتوانند مسکنی موقتی برای سینما باشند، اما بعید به نظر میرسد که در رشد همیشگی مخاطب مؤثر باشند. تجربه نشان داده است که در این میانه اثری که از کیفت خوبی برخوردار باشد، فروش هم خواهد داشت.
«سینما» و «سینماگران» عامل اصلی دعوت «مخاطب» به سالنهای سینما هستند، افرادی که خود را صاحب اصلی سینما میدانند و باید بیشتر از هرکسی به مخاطب خود اهمیت دهند، چرا که این سه ضلعی هیچگاه شکل نمیگیرد اگر مخاطبی در میان نباشد، هنر بدون مخاطب وجود ندارد.