عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: امروزه دیابت تنها کنترل قند خون نیست، بلکه کنترل فشار خون کنترل چربی خون قطع سیگار و دخانیات افزایش فعالیت فیزیکی و ورزش و همچنین داشتن تغذیه صحیح است.
وی تأکید کرد: استفاده از داروهای گیاهی هرگز نمیتواند جایگزین درمانهای اصلی شود بلکه در کنار درمانهای دارویی به کنترل قند خون کمک میکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: هدف ما در بیماری دیابت کنترل قند خون است چه با داروها و چه با کمک انسولین، وقتی قند خون فرد کنترل شود از عوارض بیماری جلوگیری خواهد شد، گاهی بیماران اصرار دارند که داروها را قطع کنند و تنها با مصرف داروهای گیاهی به کنترل قند خون بپردازند که این اشتباه است.
چهرهگشا، متفورمین را از مهمترین داروهای خوراکی در درمان بیماری دیابت نوع ۲ دانست و تأکید کرد: اگر قرار باشد داروهای کنترل کننده قند خون دیگری برای درمان فرد اضافه شود سعی میکنیم متفورمین را ادامه دهیم و تنها در موارد خاصی که فرد مشکل کلیوی یا کبدی پیدا کرده باشد مجبور به قطع متفورمین هستیم.
وی افزود: متفورمین کمک میکند تا انسولین داخل خون بهتر کار کند و به اصطلاح مقاومت به انسولین را کم میکند بدین ترتیب کارایی انسولین در بدن بالاتر میرود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: اینکه گفته میشود متفورمین باعث ایجاد مشکل در کلیهها میشود باوری غلط است، برعکس متفورمین نقش حفاظتی در مقابل کلیهها دارد و از نارسایی کلیه جلوگیری میکند.
چهرهگشا گفت: انسولین شیری و ابکی، قلم انسولین و پمپهای انسولین سه روش اصلی ورود انسولین به بدن است که افراد هنگام تزریق انسولین باید از روش «گردش تزریق انسولین» استفاده کنند تا از ایجاد عارضه تزریق ممتد انسولین در یک محل مصون بمانند.
وی افزود: تزریق انسولین بهترین درمان دیابت است و افراد نباید به بهانه ترس از سوزن این درمان مؤثر و مهم را کنار بگذارند، هم اکنون سر سوزن سرنگهای انسولین بسیار کوتاه و نازک هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران توصیه کرد: سوزنهای اندازه ۴ و ۵ میلیمتر به طور عمودی تزریق شوند، اما سوزنها ۶ و ۸ میلیمتری باید مایل تزریق شوند تا احتمال تزریق عضلانی آنها از بین برود، تزریق انسولین باید زیر جلدی انجام شود، زیرا تزریق عضلانی اثر کنترلی کمتر و با احتمال افت یا افزایش قند خون بیشتری همراه است.
چهرهگشا، استفاده به کرات از هر سر سوزن را باعث کندی تزریق و درد هنگام تزریق دانست و گفت: در استفاه مکرر از سر سوزن ممکن است تکهای از آن وارد پوست شود و ایجاد التهاب کند به همین جهت توصیه میشود تعداد دفعات استفاه از یک سر سوزن را به یک تا ۲ بار منحصر کنید.