کتاب صوتی «همزاد» با صدای مهدی علی‌پور منتشر شد؛ این کتاب داستان زندگی یک کشتی‌گیر مازندرانی و فراز و فرود‌های سرنوشت او به تصویر کشیده شده است.
این کتاب صوتی با صدای مهدی علی‌پور عرضه شده است.
این کتاب، داستان زندگی یک کشتی‌گیر مازندرانی را روایت می‌کند.
در خلاصه داستان این کتاب آمده است: شیرزاد طبری، کُشتی‌گیر نامدار مازندران، آماده است که آخرین کشتی خود را در مقابل حریف تهرانی بگیرد و مازندرانی‌ها را در برابر تهرانی‌ها به قهرمانی برساند. همه حدس‌ها و پیش‌بینی‌های کارشناسان و ورزشی‌نویس‌ها از پیروزی او خبر می‌دهد، اما شیرزاد درست لحظه‌ای که روی تشک می‌آید، بدحال می‌شود و کارش به بیمارستان می‌کشد. این شروع نفس‌گیر و غافلگیرکننده، آغازی است بر رمان «همزاد». اما قبل از آنکه مشخص شود چه بلایی بر سر شیرزاد آمده است، نورالدین آزاد دومین شوک را بر خواننده وارد می‌کند؛ شهرزاد خواهر دوقلوی شیرزاد، وقتی برای آوردن پزشک بر بالین پدر بیمارشان رفته است، ربوده می‌شود. آدم‌ربایان نقشه شومی در سر دارند، اما شهرزاد در برابر آن‌ها مقاومت می‌کند و پیش از آنکه دست‌شان به او بخورد، توسط آدم‌ربایان کشته می‌شود.
سه نیروی برتر در رمان آزاد وجود دارد: نوعی از آن شکلی است که شیرزاد به علی شجاع و کیان آموزش می‌دهد تا در کشتی استفاده کنند. بخش دیگری که نیروی برتر به کمک آن می‌آید وجه پلیسی رمان است که در بخش ماجرای آدم‌ربایی و کشف محل اسکان آن‌ها خود را نشان می‌دهد، اما موقعیت دیگری که این نیروی روحانی در آن کارکرد پیدا می‌کند، مقابله شیرزاد و سمندر است که در نهایت فریبکار بودن سمندر در آن آشکار می‌شود.
داستان «همزاد» درباره قهرمانی است که مشکلات فراوانی پیش پای او قرار می‌گیرد و قضا و قدر یا به گفته خودش «شهرزاد»، او را راهی دیار غربت می‌کند، به جا‌هایی پا می‌گذارد که قبلاً ندیده و نمی‌شناسد. «همزاد» را داستانی عامه‌پسند دانسته‌اند که توانسته مخاطب را از لحظه شروع جذب خود کند. روال این داستان براساس مردانگی استوار شده و با اخلاق انسانی تا انتها پیش رفته است. این اخلاق و مردانگی از «شیرزاد» شروع می‌شود و در دیگر شخصیت‌ها از جمله «سروان شکوه»، «علی شجاع»، «آرش»، «ربابه» و از همه مهمتر در «شهرزاد» نمود می‌یابد.
پاره پاره نبودن متن و از این شاخه به آن شاخه نپریدن، از دیگر ویژگی‌های «همزاد» است. از سوی دیگر، نویسنده تلاش کرده با نگاهی جدید، عشقی پاک را به تصویر بکشد. از سوی دیگر، نویسنده از بزرگنمایی در این‌باره نیز پرهیز کرده است، کاری که عموماً در برخی از آثار داستانی روال دارد و رایج است.